Πρόσφατα ευρήματα από μια ομάδα γεωχημικών υποδηλώνουν ότι ο πυρήνας του πλανήτη μας μπορεί να διαρρέει, πολύ αργά, εδώ και πάρα μα παρά πολλά χρόνια! Ειδικότερα, νέες μελέτες που διεξήχθησαν σε πετρώματα της Αρκτικής, που χρονολογούνται πριν από 62 εκατομμύρια χρόνια, αποκάλυψαν ασυνήθιστα υψηλές συγκεντρώσεις ενός ισοτόπου ηλίου. Αυτή η πρωτοποριακή ανακάλυψη θεωρείται ως η πιο πειστική απόδειξη που έχουμε μέχρι στιγμής για μια πιθανή αργή διαρροή από τον πυρήνα της Γης στην επιφάνεια!
Περνώντας σε λεπτομέρειες, γεωχημικοί από το Ωκεανογραφικό Ίδρυμα Woods Hole και το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας βασίστηκαν σε προηγούμενες έρευνες για αρχαίες ροές λάβας, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι το ήλιο, το οποίο είχε παγιδευτεί κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του πλανήτη, μπορεί τώρα να βγαίνει στην επιφάνεια. Το ενδιαφέρον είναι ότι το ήλιο, λόγω της μη αντιδραστικής και ελαφριάς φύσης του, σπάνια συνδέεται με άλλα στοιχεία, επιτρέποντάς του να διαφεύγει ελεύθερα από τα πετρώματα στην ατμόσφαιρα και στο διάστημα. Η περιορισμένη παρουσία του στην επιφάνεια της Γης καθιστά έτσι την ανακάλυψη σε φρέσκα ηφαιστειακά πετρώματα ακόμη πιο σημαντική.
Ένα αξιοσημείωτο εύρημα είναι στις βασαλτικές λάβες της νήσου Baffin του Καναδά, οι οποίες παρουσιάζουν μερικές από τις υψηλότερες αναλογίες ηλίου 3 (3He) προς ήλιο 4 (4He) στον κόσμο. Για τους γεωλόγους, ένας τέτοιος συνδυασμός δε μπορεί να είναι αποτέλεσμα ατμοσφαιρικής μόλυνσης, αλλά υποδεικνύει μια πολύ βαθύτερη, αρχαία προέλευση. Σε παλαιότερες έρευνες, ο Forrest Horton, γεωχημικός από το Ωκεανογραφικό Ίδρυμα Woods Hole, εντόπισε αναλογίες ισοτόπων ηλίου στα πεδία λάβας του εν λόγω νησιού που ήταν έως και 50 φορές μεγαλύτερες από τα ατμοσφαιρικά επίπεδα – μια ασυνήθιστα υψηλή τιμή ακόμη και σε σύγκριση με τα πρότυπα του μανδύα της Γης.
Ενισχύοντας περαιτέρω αυτή τη θεωρία, παρόμοιες υψηλές συγκεντρώσεις 3He εντοπίστηκαν επίσης σε λάβες από την Ισλανδία. Η ομάδα, με επικεφαλής τον Horton, διατύπωσε την άποψη ότι αυτές οι δύο διαφορετικές περιοχές μπορεί να προμηθεύτηκαν το ήλιο από μια αρχαία πηγή κοντά στον μανδύα της Γης. Η πιο πρόσφατη συλλογή δειγμάτων από το Baffin και τα γειτονικά του νησιά έφερε στο φως ηφαιστειακά πετρώματα με αναλογία 3He προς 4He, σχεδόν 70 φορές μεγαλύτερη από αυτή που συναντάται στην ατμόσφαιρα. Αξιολογώντας άλλες ισοτοπικές αναλογίες, όπως το στρόντιο, το νεοδύμιο και το νέον, η ομάδα των επιστημόνων ουσιαστικά απέκλεισε το ενδεχόμενο ότι πρόκειται για κάποιο φαινόμενο που επηρέασε τα δείγματα μετά την έκρηξη, εδραιώνοντας το επιχείρημα για τη μοναδική προέλευση του ηλίου: τον πυρήνα της Γης.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι η σύνδεση του ηλίου και του νέον με τον πυρήνα της Γης δεν είναι απλή εικασία. Προσομοιώσεις σε υπολογιστές που λαμβάνουν υπόψη τη θερμοδυναμική, τις πιέσεις και τη σύνθεση της Γης δείχνουν ότι τα ευγενή αυτά αέρια που είχαν περιοριστεί στον πυρήνα κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του πλανήτη, άρχισαν να μεταναστεύουν στον περιβάλλοντα μανδύα μόνο κατά τη διάρκεια χιλιετιών. Βέβαια, η άμεση μελέτη του πυρήνα της Γης παραμένει τεράστια πρόκληση, αλλά οι αποκαλύψεις αυτές παρέχουν μια νέα οδό για την κατανόηση των περίπλοκων διαδικασιών του πλανήτη μας και του σχηματισμού του.
Η επιστημονική έρευνα αναρτήθηκε στο Nature, με τίτλο ‘Highest terrestrial 3He/4He credibly from the core’. Μπορείτε να τη βρείτε πατώντας εδώ.
Πηγή: unboxholics.com
