Τα νερά της Ανταρκτικής γίνονται όλο και πιο αλμυρά, προκαλώντας την κατάρρευση του θαλάσσιου πάγου, και οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι γιατί συμβαίνει αυτό.
Το λιώσιμο των πάγων της Ανταρκτικής είναι η μεγαλύτερη περιβαλλοντική αλλαγή που έχει παρατηρηθεί οπουδήποτε στη Γη τις τελευταίες δεκαετίες και θα έχει επιπτώσεις στο κλίμα του πλανήτη. Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PNAS, οι επιστήμονες συνδέουν τη μείωση του πάγου με μια απροσδόκητη και ανεξήγητη αύξηση της αλατότητας των υδάτων που περιβάλλουν την Ανταρκτική.
Advertisement
«Είναι ένα αντιφατικό αποτέλεσμα, επειδή συνήθως συνδέουμε το λιώσιμο του πάγου με αύξηση του γλυκού νερού και μείωση της αλατότητας του ωκεανού», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Αλεσάντρο Σιλβάνο.
«Αυτό υποδηλώνει μια βαθύτερη δομική αλλαγή στον Νότιο Ωκεανό — όχι μόνο στον θαλάσσιο πάγο, αλλά και στον ωκεανό από κάτω», είπε στο LiveScience ο Σιλβάνο, ανώτερος επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον.
Κόντρα στη λογική
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από τον δορυφόρο SMOS (Soil Moisture and Ocean Salinity, Υγρασία Εδάφους και Αλατότητα Ωκεανών) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, ο οποίος μετρά τις λεπτές αλλαγές που προκαλεί η επιπλέον αλατότητα στη φωτεινότητα των μικροκυμάτων που ανακλώνται από την επιφάνεια του ωκεανού.
Μετά από εξέταση των ημερήσιων μετρήσεων από το 2011 έως το 2023, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μείωση του θαλάσσιου πάγου και η επανεμφάνιση γιγαντιαίων τρυπών στην επιφάνειά του συνέπεσε με απότομη αύξηση της αλατότητας. Τα αποτελέσματα τους εξέπληξαν, καθώς η λογική υποδηλώνει ότι καθώς αυξάνονται οι θερμοκρασίες, το λιώσιμο του πάγου θα πρέπει να αυξάνει την περιεκτικότητα του ωκεανού σε γλυκό νερό. Αντ’ αυτού, κάποια άγνωστη διαδικασία κάνει το νερό πιο αλμυρό.
«Οι ακριβείς αιτίες παραμένουν ασαφείς», δήλωσε ο Σιλβάνο. «Μια πιθανότητα είναι ότι το αλάτι που είναι αποθηκευμένο σε βαθύτερα στρώματα του ωκεανού μεταφέρθηκε στην επιφάνεια –μια διαδικασία που ενδεχομένως προκλήθηκε από αλλαγές στην κυκλοφορία των ωκεανών ή στην ατμοσφαιρική πίεση. Ερευνούμε ενεργά πώς και γιατί ξεκίνησε αυτή η δομική αλλαγή».
Οι συνέπειες της αύξησης της αλατότητας
Η αύξηση της περιεκτικότητας σε αλάτι πιθανότατα θα προκαλέσει μεγαλύτερη θέρμανση των επιφανειακών υδάτων και ακόμη ταχύτερη τήξη του πάγου. Το αλμυρό νερό είναι πυκνότερο από το γλυκό, οπότε ένα στρώμα γλυκού νερού στην κορυφή της στήλης νερού λειτουργεί ως καπάκι, εμποδίζοντας το θερμότερο νερό που συνήθως κυκλοφορεί στα βαθύτερα στρώματα να φτάσει στην επιφάνεια.
Ο θαλάσσιος πάγος είναι επίσης υπεύθυνος για τη μεταφορά γλυκού νερού από την ακτή, όπου σχηματίζεται ο πάγος, μέσα στον ωκεανό. Με το «καπάκι» του γλυκού νερού σπασμένο, περισσότερο ζεστό νερό μπορεί να ανέβει, να συρρικνώσει την έκταση του θαλάσσιου πάγου και, με τη σειρά του, να διασφαλίσει ότι θα υπάρχει λιγότερο γλυκό νερό στο μέλλον, είπε ο Σιλβάνο.
ΠΗΓΗ: cnn.gr
