Η αυξανόμενη μυωπία στα παιδιά συνδέεται άμεσα με τη συνεχή έκθεση στις οθόνες, τη μειωμένη φυσική δραστηριότητα και την καθιστική ζωή, σύμφωνα με τους ειδικούς. Το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται πλέον ακόμη και σε προσχολικές ηλικίες, προκαλώντας έντονη ανησυχία στην επιστημονική κοινότητα.
«Δυστυχώς, με την αλλαγή του τρόπου ζωής των παιδιών βλέπουμε να υπάρχει μία έξαρση και μία γεωμετρική αύξηση των περιστατικών αυτών», επισημαίνει ο χειρουργός οφθαλμίατρος – παιδοφθαλμίατρος, Διευθυντής του Παιδοφθαλμολογικού Ελλάδος και επισκέπτης καθηγητής στο Case Western Reserve University και στο Life Line Express Academy, Νίκος Κοζέης.
Όπως αναφέρει, «τα παιδιά είναι εκτεθειμένα στις οθόνες, ζουν μέσα στους τοίχους, δεν δραστηριοποιούνται σε ελεύθερους χώρους και βλέπουμε ειδικά στη μυωπία, στη σχολική και την εφηβική ηλικία, να έχει πάρει μία επιδημική πλέον μορφή». «Το πρόβλημα», τονίζει, «απασχολεί πλέον διεθνώς τον επιστημονικό κόσμο».
Η υπερβολική χρήση οθονών και οι συνέπειες
«Εκείνο που πρέπει να δούμε και να σκύψουμε ως κοινωνία και επιστημονική κοινότητα είναι το πρόβλημα της κατάχρησης των οθονών», υπογραμμίζει ο κ. Κοζέης. Όπως εξηγεί, το ζήτημα δεν αφορά μόνο την όραση, αλλά και την κουλτούρα, που διαμορφώνεται στις νεότερες γενιές.
«Δεν βλέπαμε μυωπίες στα προσχολικά παιδιά, ενώ τώρα αρχίζουμε και έχουμε δείγματα από τα νήπια και μερικές φορές και νωρίτερα», σημειώνει, αποδίδοντας σημαντικό μέρος της ευθύνης στους γονείς, που επιτρέπουν στα παιδιά υπερβολική χρήση οθονών.
Ανησυχητικά στοιχεία για τη μυωπία
Σύμφωνα με τον κ. Κοζέη, η μυωπία εμφανίζεται πλέον από την προσχολική ηλικία. «Στις προσχολικές ηλικίες κυριαρχεί κυρίως η υπερμετρωπία και ο αστιγματισμός. Στις σχολικές και εφηβικές ηλικίες έχουμε κυρίως τη μυωπία. Αυτό, που βλέπουμε τώρα, είναι ότι εμφανίζεται μυωπία και στα προσχολικά χρόνια – περίπου στα νήπια – και αυτό είναι ανησυχητικό».
Όπως εξηγεί, η πρώιμη εμφάνιση μυωπίας αυξάνει τον κίνδυνο σοβαρών παθήσεων, όπως αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. «Σήμερα έχουμε, δυστυχώς, παιδιά, που στα επτά τους χρόνια έχουν τρεις και τέσσερις βαθμούς μυωπίας – και ακόμη περισσότερους», προσθέτει.
Η σημασία της όρασης και οι προληπτικοί έλεγχοι
Η όραση, σύμφωνα με τον ειδικό, αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την ανάπτυξη του παιδιού. «Η όραση είναι πάρα πολύ ισχυρός μοχλός, που σπρώχνει όλη την ψυχοκινητική ανάπτυξη ενός παιδιού», αναφέρει, υπογραμμίζοντας τη σημασία των επαναλαμβανόμενων προληπτικών ελέγχων στην προσχολική ηλικία.
Ποια παιδιά χρειάζονται γυαλιά
«Όλα τα παιδιά στην προσχολική ηλικία έχουν κάποιες μικρές διαθλαστικές ανωμαλίες – “σφάλματα” καλύτερα – που είναι μέσα στη φυσική εξέλιξη της όρασης», σημειώνει ο κ. Κοζέης. Μόνο ένα μικρό ποσοστό, περίπου 6% έως 8%, χρειάζεται συνταγογράφηση γυαλιών.
Ο πρώτος έλεγχος μπορεί να γίνει στο μαιευτήριο, ενώ ιδανική ηλικία για επανέλεγχο είναι τα τρία χρόνια. «Μετά ο έλεγχος πρέπει να επαναληφθεί δύο ή τρεις φορές μέχρι το παιδί να πάει στο σχολείο», προσθέτει.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζονται τα παιδιά με κληρονομικότητα, πρόωρη γέννηση ή αναπτυξιακές διαταραχές, καθώς παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαθλαστικών ανωμαλιών.
Πώς αντιλαμβάνονται οι γονείς ότι το παιδί δεν βλέπει καλά
Οι γονείς μπορούν να αντιληφθούν πρόβλημα όρασης μέσα από τη συμπεριφορά του παιδιού. «Υπάρχουν παιδιά με μειωμένη όραση που προσπαθούν να υιοθετήσουν στρατηγικές – όπως να στραβίζουν, να κρατούν το κεφάλι τους παράξενα ή να μισοκλείνουν τα μάτια», εξηγεί ο κ. Κοζέης.
Όταν το παιδί χρειάζεται γυαλιά, «το αντιλαμβάνεται, βλέπει τη διαφορά και τα χρησιμοποιεί μόνο του», προσθέτει.
Διαθλαστικές επεμβάσεις και φακοί επαφής
Οι διαθλαστικές επεμβάσεις με λέιζερ δεν εφαρμόζονται στα παιδιά, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις με ειδικές ανάγκες. «Τα μάτια των παιδιών βρίσκονται σε δυναμική αναπτυξιακή τροχιά, οπότε δεν μπορεί κανείς να προβλέψει τι να διορθώσει», επισημαίνει ο κ. Κοζέης.
Οι φακοί επαφής μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην εφηβική ηλικία, κυρίως για πρακτικούς λόγους, όπως οι αθλητικές δραστηριότητες, όπου τα γυαλιά δυσκολεύουν τη συμμετοχή.
tanea.gr
