21/07/2025

Όταν ένας δισεκατομμυριούχος βαρέθηκε να περιμένει: Πώς γεννήθηκε η Boeing

Δεν είναι πιλότος. Δεν είναι μηχανικός. Δεν έχει σπουδάσει αεροναυπηγική. Κι όμως, ο Γουίλιαμ Μπόινγκ, δισεκατομμυριούχος της ξυλείας, αλλάζει για πάντα την ιστορία της αεροπορίας επειδή απλώς αρνείται να περιμένει… ανταλλακτικά.

Όταν του λένε ότι η επισκευή του πρώτου του υδροπλάνου θα καθυστερήσει μήνες, απαντά: «Θα φτιάξω μόνος μου καλύτερο». Είναι 1916. Σε ένα ξύλινο υπόστεγο στις όχθες του Σιάτλ, γεννιέται η Boeing – και μαζί της η ιδέα πως ο άνθρωπος μπορεί να πετάξει μακριά, γρήγορα, μαζικά.

Στις 15 Ιουλίου 1916, ο Γουίλιαμ Μπόινγκ καταθέτει τα έγγραφα σύστασης της Pacific Aero Products Co. στο Σιάτλ. Είναι μόλις 34 ετών, από τα δάση της βόρειας Αμερικής, και το μόνο που γνωρίζει για την αεροπορία είναι ότι δεν του αρέσει να περιμένει ανταλλακτικά από την Καλιφόρνια.

Ένα μήνα νωρίτερα, είχε πετάξει με το πρώτο του υδροπλάνο πάνω από τη λίμνη Γιούνιον, αφού το συναρμολόγησε ο ίδιος μαζί με τον φίλο του, αξιωματικό του Ναυτικού, Τζορτζ Κόνραντ Γουέστερβελτ. Το ονόμασαν B&W Model 1.

Έτσι γεννιέται η Boeing. Όχι από σχέδιο, αλλά από εμμονή στην τελειότητα. Όχι από κάποιο κάλεσμα των ουρανών, αλλά από την πεποίθηση ενός ανθρώπου πως «αν κάτι δεν φτιάχνεται σωστά, θα το κάνουμε μόνοι μας».

Από τη Βιέννη και τη Γερμανία στα δάση της Ουάσιγκτον

Ο Μπόινγκ γεννιέται το 1881 στο Ντιτρόιτ από πατέρα Γερμανό και μητέρα Αυστριακή. Ο πατέρας του, Βίλχελμ, ήταν τυχοδιώκτης. Έφυγε από την αριστοκρατική οικογένειά του στη Χοενλίμπουργκ και κατέληξε ξυλοκόπος στα βόρεια δάση της Μινεσότα. Έφτιαξε περιουσία κρατώντας τα μεταλλευτικά δικαιώματα στα χέρια του.

Όταν πεθαίνει από γρίπη το 1890, ο 8χρονος Γουίλιαμ κληρονομεί το όραμα και την περιουσία. Πηγαίνει σχολείο στην Ελβετία, εγγράφεται στο Γέιλ, αλλά τα παρατά και μετακομίζει στο Χόκουιαμ της Ουάσιγκτον για να ασχοληθεί με τη βιομηχανία ξυλείας.

Σύντομα αγοράζει εκτάσεις, αποκτά δικό του στόλο, εκμεταλλεύεται τη Διώρυγα του Παναμά για να στέλνει ξύλα στην Ανατολική Ακτή και γίνεται εκατομμυριούχος προτού καν κλείσει τα 30.

Η πρώτη του αγάπη: ο ουρανός

Το 1909, στο Exposition του Σιάτλ, βλέπει για πρώτη φορά ιπτάμενο μηχάνημα και το πάθος γεννιέται. Δοκιμάζει να πετάξει με τον Γάλλο αεροπόρο Πωλάν, χωρίς επιτυχία.

Το 1915 αγοράζει ένα υδροπλάνο Martin, το οποίο καταστρέφεται σύντομα. Η απάντηση του κατασκευαστή πως τα ανταλλακτικά θα έρθουν «σε μερικούς μήνες» πυροδοτεί τον κυνισμό του: «Θα φτιάξουμε καλύτερο μόνοι μας».

To B&W Seaplane – ξύλινος σκελετός από καναδικό έλατο, ύφασμα και καλώδια – απογειώνεται τον Ιούνιο του 1916 και ανοίγει την πόρτα στο μέλλον.

Από τον πόλεμο στην ειρήνη

Με την είσοδο των ΗΠΑ στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η εταιρεία μετονομάζεται Boeing Airplane Company και λαμβάνει παραγγελία 50 αεροσκαφών από το Ναυτικό. Ο πόλεμος τελειώνει, αλλά ο Μπόινγκ επιμένει: «Η επόμενη μάχη θα είναι για την ειρηνική χρήση των αεροπλάνων».

Το 1919, ο ίδιος πιλοτάρει ένα C-700 υδροπλάνο από το Βανκούβερ στο Σιάτλ, μεταφέροντας 60 γράμματα: η πρώτη διεθνής αεροπορική αποστολή αλληλογραφίας προς τις ΗΠΑ.

Μέσα στη δεκαετία του 1920, η Boeing μετατρέπεται σε γίγαντα. Ο Μπόινγκ επιλέγει αεροψυγόμενους κινητήρες στο Model 40Α και εξασφαλίζει συμβόλαιο για την αεροπορική γραμμή του αμερικανικού ταχυδρομείου από Σικάγο έως Σαν Φρανσίσκο. Υποθηκεύει προσωπικά 500.000 δολάρια για να εγγυηθεί την κατασκευή 26 αεροπλάνων μέχρι την 1η Ιουλίου 1927. Τα καταφέρνει.

Το 1929 δημιουργεί την United Aircraft and Transport Corporation, ένα θηρίο κάθετης ενοποίησης: κατασκευαστές, αερογραμμές, σχολές, κινητήρες. Το 1934, η κυβέρνηση τον κατηγορεί για μονοπωλιακές πρακτικές και τον υποχρεώνει να διαλύσει την αυτοκρατορία του. Ο Μπόινγκ εγκαταλείπει την αεροπορική βιομηχανία. Επιστρέφει μόνος στον αγαπημένο του κόσμο των αλόγων και της γης.

Ο άνθρωπος πίσω από τον μύθο

Δεν του άρεσε η δημοσιότητα. Δεν έδινε εύκολα συνεντεύξεις. Ήθελε μόνο να δουλεύει και να δημιουργεί.

Ποτέ δεν ξέχασε το ξύλο – ήταν το υλικό με το οποίο ξεκίνησε, το υλικό του πρώτου αεροπλάνου, το υλικό του πλούτου του. Όμως το μυαλό του πετούσε πάντα πιο μακριά.

Πεθαίνει το 1956, 74 ετών, στο κατάστρωμα της θαλαμηγού του, Taconite, στα νερά της Βρετανικής Κολομβίας. Δέκα χρόνια αργότερα, το όνομά του θα γραφτεί στο Aviation Hall of Fame. Το όραμά του είχε ήδη απογειωθεί: η Boeing εισερχόταν στην εποχή των jet, έτοιμη να κατακτήσει τον ουρανό.

Ο Γουίλιαμ Μπόινγκ δεν ήταν απλώς ο ιδρυτής της μεγαλύτερης εταιρείας αεροναυπηγικής στον κόσμο. Ήταν ένας από τους λίγους ανθρώπους στην ιστορία που διαμόρφωσαν – σχεδόν μόνοι τους – μια ολόκληρη βιομηχανία. Και το έκαναν με πεισματική ακρίβεια, πειραματισμό και αυστηρότητα.

Ήταν ένας τελειομανής που αρνήθηκε να πετάξει με τους άλλους – και έφτιαξε τα δικά του φτερά.

ΠΗΓΗ: naftemporiki.gr

Χτίζοντας Γέφυρες και Όχι Τείχη: Γιατί η Κοινωνική Συνοχή με τους Μετανάστες στην Κύπρο αποτελεί Κοινή Ευθύνη

Στη σημερινή ταχέως μεταβαλλόμενη Κύπρο, όπου η αυξανόμενη παρουσία μη Ευρωπαίων μεταναστών με διαφορετικά καθεστώτα διαμονής και εργασίας έχει γίνει μέρος του κοινωνικού μας ιστού. Τίθεται, λοιπόν το ζήτημα του πώς ζούμε μαζί. Αυτό θα πρέπει να ειδωθεί υπό το πρίσμα της ποικιλομορφίας, της ισότητας, της ένταξης, της συμμετοχής και της αλληλεγγύης. Στη σημερινή ταχέως εξελισσόμενη Κύπρο, όπου σχεδόν 1 στους 5 κατοίκους έχει πλέον άλλη καταγωγή, η συμβίωση των διαφορετικών πολιτισμών έχει αλλάξει εντελώς τις γειτονιές, τα σχολεία, καθώς και τους χώρους εργασίας.

Εδώ βρίσκεται και η κεντρική πρόκληση, καθώς ενώ η ποικιλομορφία αυξάνεται ραγδαία, η κοινωνία δεν είναι πάντα σε θέση να ανταποκριθεί σε αυτό το επίπεδο. Η ένταση και η δυσπιστία αυξάνονται λόγω της άγνοιας του άλλου, της έλλειψης διαπολιτισμικής αλληλεπίδρασης και του φόβου για το άγνωστο σε πολλές κοινότητες. Από την άλλη πλευρά, ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών βιώνει νομική ανασφάλεια, περιορισμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες και ένα αίσθημα αποκλεισμού, παρά την προθυμία τους να συμμετέχουν και να αισθάνονται μέρος αυτού του τόπου.

Καθώς, λοιπόν αυξάνεται την ποικιλομορφία, θα πρέπει και ανάλογα να αυξηθεί ο συλλογικός αγώνας όλων μας για την ανάπτυξη κοινωνικής συνοχής. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε μια κοινωνία, που θα νιώθουμε όλοι ότι είμαστε μέρος της, στην οποία όλοι θα έχουμε τη δυνατότητα να συνεισφέρουμε αποτελεσματικά και θα έχουμε τις πιθανότητες να πετύχουμε, ανεξάρτητα από το πού γεννηθήκαμε εμείς ή οι πρόγονοί μας. Η κοινωνική συνοχή δεν μπορεί να αποτελεί μόνο στόχο των κοινοτήτων των μεταναστών. Είναι η κοινωνική ανάγκη που έχουν οι νέοι μετανάστες από κοινού με τους γηγενείς κατοίκους του νησιού. Δεν έχει σημασία πώς οι άνθρωποι ζουν μαζί σε κοινόχρηστους χώρους, αλλά και πώς θα αναπτύξουν μια αντίληψη «κοινής ταυτότητας» λαμβάνοντας υπόψη την ποικιλομορφία και το κοινό αίσθημα ευθύνης. Πρόκειται για τη δημιουργία κοινοτήτων όπου οι άνθρωποι θα εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον, όπου οι νεοφερμένοι δεν χρησιμοποιούνται ως αποδιοπομπαίοι τράγοι σε περιόδους κρίσης και όπου κάθε άτομο θα έχει μια δίκαιη ευκαιρία να ευδοκιμήσει, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά.

Στόχος του άρθρου είναι η διερεύνηση και αποτύπωση του τι πραγματικά απαιτεί η κοινωνική συνοχή με τους μετανάστες στην Κύπρο, από την κρατική πολιτική έως τις πρακτικές της γειτονιάς, Από την κοινή οικονομική συμμετοχή έως τη δύναμη της εμπιστοσύνης. Αναλύει τις τρέχουσες πραγματικότητες, εξετάζει τα συστημικά εμπόδια και επισημαίνει τα εργαλεία και τις στρατηγικές που μπορούν να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο στη μετατόπιση του αισθήματος του τοπικού πληθυσμού στην αντίληψη και υιοθέτηση του αισθήματος της κοινωνικής συνοχής. Επιχειρεί, λοιπόν, να μας υπενθυμίσει ότι η κοινωνική συνοχή δεν είναι ευθύνη μόνο των μεταναστών. Αποτελεί μια κοινή προσπάθεια.

Κατανόηση του πλαισίου

Στο εγγύς παρελθόν, η Κύπρος θεωρούνταν χώρα διέλευσης. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε τελικό προορισμό ανθρώπων που αναζητούσαν ασφάλεια, ευκαιρίες και ένα καλύτερο μέλλον. Σήμερα, το νησί φιλοξενεί ένα ευρύ φάσμα εθνικοτήτων, συμπεριλαμβανομένων υπηκόων τρίτων χωρών, πολιτών από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αιτούντων άσυλο, όλοι με ποικίλα νομικά καθεστώτα και βιώματα.

Οι μετανάστες συμβάλλουν σημαντικά σε τομείς όπως οι κατασκευές, ο τουριστικός τομέας, η οικιακή φροντίδα, η γεωργία και, ολοένα και περισσότερο, στην υγειονομική περίθαλψη και στην επιχειρηματικότητα. Ωστόσο, τέτοιες συνεισφορές συχνά δεν αναγνωρίζονται, καθώς επισκιάζονται από την ανησυχία του κοινού και την πολιτική πίεση. Το πιο ορατό σημείο πίεσης είναι η σταθερή αύξηση των αιτήσεων ασύλου (αν και τον τελευταίο χρόνο, οι αριθμοί ήταν σημαντικά χαμηλοί), λόγω των γεωπολιτικών εξελίξεων της γύρω περιοχής. Τα υψηλά ποσοστά εισροής, σε συνδυασμό με τις γραφειοκρατικές καθυστερήσεις και την περιορισμένη ικανότητα υποδοχής, έχουν ασκήσει σημαντική πίεση στις υπηρεσίες στέγασης, εκπαίδευσης και υγειονομικής περίθαλψης.

Οι τοπικές αντιλήψεις αντικατοπτρίζουν αυτή την ένταση. Οι αυτόχθονες Κύπριοι, ειδικά σε υπερφορτωμένες αστικές γειτονιές , εκφράζουν φόβους για τον ανταγωνισμό στην εργασία, την πολιτισμική αλλαγή και την ασφάλεια. Περιπτώσεις διακρίσεων, αντίδρασης της κοινότητας και στοχευμένης βίας εναντίον καταστημάτων που ανήκουν σε μετανάστες έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια. Από την άλλη πλευρά, οι μετανάστες αναφέρουν ότι αισθάνονται αποκλεισμένοι, ενώ παρουσιάζονται λανθασμένα, συχνά απεικονίζονται ως «απειλές» αντί για γείτονες, συνάδελφοι ή συμμαθητές.

Η ιστορική μνήμη της Κύπρου περιπλέκει αυτήν την εικόνα. Η εμπειρία του ίδιου του νησιού με τον εκτοπισμό —περισσότεροι από 200.000 εσωτερικά εκτοπισμένοι από το 1974— προσφέρει τόσο μια κληρονομιά ενσυναίσθησης όσο και ένα προειδοποιητικό πρίσμα. Παρόλο που οι περισσότεροι Κύπριοι έχουν την εμπειρία να γνωρίζουν πώς είναι να χάνεις το σπίτι και την αίσθηση του ανήκειν, ορισμένοι φοβούνται ακόμη και ότι τα τρέχοντα πρότυπα μετανάστευσης θα μπορούσαν να εμβαθύνουν τα υπάρχοντα χάσματα ή τον κορεσμό του εθνικού συστήματος.

Παρ ‘όλα αυτά, η όλη κατάσταση είναι πιο περίπλοκη. Η μετανάστευση δεν έχει οδηγήσει σε κατάρρευση της κοινωνικής τάξης. Έχει αναδείξει ότι υπάρχουν καθυστερήσεις σε εθνικά σχέδια ένταξης στην Κύπρο, στο συντονισμό υπηρεσιών, ακόμη και στην επικοινωνία με τους ανθρώπους. Μια πρόσφατη δημοσίευση του Ευρωβαρόμετρου, σημειώνει ότι η παραπληροφόρηση, σε αντίθεση με την πραγματική εμπειρία, ήταν ο μεγαλύτερος προγνωστικός παράγοντας των αντιμεταναστευτικών στάσεων μεταξύ των Κυπρίων ερωτηθέντων.

Αυτή η παρατήρηση θέτει ένα κρίσιμο ερώτημα: πώς αντιδρά ο τοπικός πληθυσμός στη μετανάστευση; Διαχειριζόμαστε την ποικιλομορφία ως πρόβλημα που πρέπει να περιοριστεί ή ως πραγματικότητα που πρέπει να διαμορφώσουμε από κοινού; Επιτρέπουμε στον φόβο να κυριαρχήσει στη συζήτηση ή επενδύουμε σε εναλλακτικές λύσεις που θα ήταν ωφέλιμες για όλους τους κατοίκους;

Οι σπόροι μιας πιο συμπεριληπτικής Κύπρου έχουν ήδη φανεί σε διαφορετικά επίπεδα σε πολλούς δήμους, ΜΚΟ και σχολεία. Τα μαθήματα ξένων γλωσσών, οι προσπάθειες πολιτισμικής διαμεσολάβησης και οι πρωτοβουλίες με επικεφαλής τους νέους δημιουργούν θύλακες κοινωνικής αρμονίας. Ωστόσο, ελλείψει ενός συντονισμένου και επαρκώς χρηματοδοτούμενου εθνικού πλαισίου, τέτοιες πρωτοβουλίες μπορεί να είναι κατακερματισμένες, προσωρινές και απομονωμένες.

Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε αυτό το υπόβαθρο – όχι για να αποδώσουμε ευθύνες, αλλά για να καθορίσουμε το έργο που έχουμε μπροστά μας. Η κοινωνική συνοχή δεν μπορεί να αναδυθεί όπου τα συστήματα είναι υπερβολικά επιβαρυμένα και οι αφηγήσεις πολωμένες. Πρέπει να οικοδομηθεί σκόπιμα, με πολιτικές που προσδιορίζουν τους μετανάστες όχι ως ομοιογενή ομάδα, αλλά ως εργαζόμενους, γονείς, γείτονες και πιθανούς συνδημιουργούς του κοινού μέλλοντος της Κύπρου.

Κοινή Ευθύνη στην Πράξη

Η οικοδόμηση κοινωνικής συνοχής στην Κύπρο απαιτεί μια συντονισμένη, πολυεπίπεδη προσέγγιση που θα περιλαμβάνει κάθε στρώμα της κοινωνίας – από τους εθνικούς θεσμούς έως τους απλούς ανθρώπους. Θεωρείται ως κοινή ευθύνη, η οποία ερμηνεύεται ως συλλογική δράση μεταξύ πολλών ενδιαφερόμενων μερών:

Κρατική ηγεσία και εθνική πολιτική: Η κυπριακή κυβέρνηση έχει αναγνωρίσει τον επείγοντα χαρακτήρα της κοινωνικής ένταξης. Ωστόσο, ενώ ανακοίνωσε ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ένταξη (2024–2026) το οποίο περιελάμβανε 50 σημεία δράσης σε πέντε βασικούς πυλώνες, με επίκεντρο την πρόσβαση στην εκπαίδευση, την απασχόληση, τις υπηρεσίες υγείας, τη στέγαση και την ενεργό συμμετοχή, το σχέδιο παραμένει αδημοσίευτο και αναμένει την επίσημη έγκριση της κυβέρνησης. Μπορεί να υποστηριχθεί ότι υπάρχει ένα αισθητό χάσμα μεταξύ της αναγνώρισης της πρόκλησης και της εφαρμογής συντονισμένων λύσεων.

Τοπικοί Θεσμοί: τίθεται το ερώτημα σχετικά με τον ρόλο των τοπικών αρχών. Όλα τα εμπλεκόμενα μέρη αναγνωρίζουν τον ρόλο τους στην ολοκλήρωση, ωστόσο, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, δεν διαθέτει ούτε τους απαραίτητους πόρους, ούτε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική. Η ενσωμάτωση των εθνικών πολιτικών με τις τοπικές πραγματικότητες απαιτεί περισσότερα από μια απλή γραφειοκρατία. Χρειάζεται συνεχής επένδυση, ανάπτυξη ικανοτήτων και συντονισμό μεταξύ των φορέων.

Δράσεις της Πρώτης Γραμμής: Τα Κέντρα miHUB , που συγχρηματοδοτούνται από το AMIF και λειτουργούν στη Λευκωσία, την Αμμόχωστο , τη Λεμεσό, τη Λάρνακα και την Πάφο, προσφέρουν βασικές υπηρεσίες όπως νομική συμβουλευτική, ψυχοκοινωνική υποστήριξη και επαγγελματικό προσανατολισμό σε υπηκόους τρίτων χωρών. Τα κέντρα χρησιμεύουν επίσης ως γέφυρες με τοπικούς θεσμούς, βελτιώνοντας τον συντονισμό και την παρακολούθηση υποθέσεων. Πρόσθετες πρωτοβουλίες περιλαμβάνουν έργα και προγράμματα με επικεφαλής ΜΚΟ, όπως το «Γεια Χαρά», που προωθούν την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας για τους μετανάστες. Ενώ αυτές οι πρωτοβουλίες μπορεί να φαίνονται μέτριες, είναι συχνά πιο αποτελεσματικές στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης από ό,τι οι αφηρημένες πολιτικές.

Ο Ρόλος του Ιδιωτικού Τομέα: Οι εργοδότες και τα συνδικάτα φέρουν επίσης κρίσιμο μερίδιο ευθύνης. Οι δίκαιες πρακτικές πρόσληψης, η προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων και οι συμπεριληπτικές κουλτούρες στον χώρο εργασίας είναι ζωτικής σημασίας για τη μακροπρόθεσμη ένταξη. Οι μετανάστες υπερεκπροσωπούνται σε χαμηλά αμειβόμενους, επισφαλείς τομείς, ωστόσο, με επαρκή υποστήριξη, μπορούν επίσης να είναι επιχειρηματίες, διευθυντές και καινοτόμοι. Αρκετές επιχειρήσεις στην Κύπρο ήδη πρωτοστατούν – ξενοδοχεία που συνδυάζουν νέους μετανάστες εργαζομένους με έμπειρο τοπικό προσωπικό, δημιουργώντας σχέσεις καθοδήγησης που ωφελούν τόσο την παραγωγικότητα όσο και την αρμονία στον χώρο εργασίας, ή κατασκευαστικές εταιρείες που προσφέρουν προγράμματα μαθητείας για νεοεισερχόμενους.

Ατομικές Ενέργειες και Καθημερινές Αλληλεπιδράσεις: οι μεμονωμένοι κάτοικοι έχουν έναν ρόλο να διαδραματίσουν. Μια απλή συζήτηση στην αγορά, η βοήθεια προς έναν γείτονα να εξυπηρετηθεί σε μια κρατική υπηρεσία ή η αλλαγή ενός στερεότυπου σε ένα οικογενειακό δείπνο είναι μικρές πράξεις που χτίζουν γέφυρες. Η ένταξη ξεκινά από την καθημερινή ζωή. Οι μετανάστες, από την πλευρά τους, επωμίζονται επίσης ευθύνες: την εκμάθηση της γλώσσας, την κατανόηση των τοπικών κανόνων και την αλληλεπίδραση με την κοινωνία υποδοχής. Η κοινή ευθύνη δεν σημαίνει ίσο βάρος – σημαίνει αμοιβαία δέσμευση για ένα κοινό μέλλον.

Αν η Κύπρος πρόκειται να ευδοκιμήσει ως μια συνεκτική και ανθεκτική κοινωνία, η προσέγγισή στην ένταξη πρέπει να αντικατοπτρίζει αυτό το ήθος της κοινής ευθύνης.

 

Εμπόδια στην Κοινωνική Συνοχή

Ενώ έχει σημειωθεί πρόοδος σε ορισμένους τομείς της ένταξης των μεταναστών, πολλά διαρθρωτικά, νομικά, οικονομικά και πολιτιστικά εμπόδια εξακολουθούν να υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή στην Κύπρο. Αυτές οι προκλήσεις είναι αλληλένδετες και, εάν δεν αντιμετωπιστούν, κινδυνεύουν να εμβαθύνουν τις διαιρέσεις και να τροφοδοτήσουν την αμοιβαία δυσαρέσκεια.

Νομικά και Πολιτικά Εμπόδια: Ένα από τα πιο πιεστικά εμπόδια είναι η μακρά και αβέβαιη διαδικασία ασύλου. Από το 2024, ο μέσος χρόνος αναμονής για την έκδοση απόφασης σχετικά με τις αιτήσεις ασύλου έχει υπολογισθεί ότι κυμαίνεται μεταξύ του ενός και εννέα μηνών. Αυτή η καθυστέρηση αφήνει χιλιάδες ανθρώπους σε νομικό αδιέξοδο, ανίκανους να εργαστούν, να σχεδιάσουν το μέλλον ή να έχουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες. Ακόμη και όσοι λαμβάνουν προστασία αντιμετωπίζουν συχνά περιορισμένα δικαιώματα σε σύγκριση με άλλους νόμιμους κατοίκους, ιδίως στη στέγαση και την υγειονομική περίθαλψη. Η νομική διάκριση μεταξύ διαφορετικών κατηγοριών μεταναστών, ορισμένοι άνθρωποι μπορούν να εργαστούν αμέσως, άλλοι πρέπει να περιμένουν μήνες και ορισμένοι δεν μπορούν να εργαστούν καθόλου, ακόμη και όταν έχουν πολύτιμες δεξιότητες, δημιουργεί κατακερματισμένα δικαιώματα και υπηρεσίες. Αυτή η πολυπλοκότητα συγχέει τόσο τους παρόχους υπηρεσιών όσο και το κοινό, συμβάλλοντας σε παρεξηγήσεις και αποκλεισμό.

Myth vs. Reality

Myth: Migrants take jobs from locals
Reality: Most work in sectors with labor shortages (construction, hospitality, care work)

Myth: They don’t want to integrate
Reality: Language class waiting lists are oversubscribed; many barriers are structural, not personal

 

Οικονομική Ανισότητα και Διαχωρισμός στην Αγορά Εργασίας: Οι μετανάστες στην Κύπρο εκπροσωπούνται δυσανάλογα σε χαμηλά αμειβόμενες, ανασφαλείς και συχνά εκμεταλλευτικές θέσεις εργασίας, ιδίως σε τομείς όπως η γεωργία, η φιλοξενία, οι οικιακές εργασίες και οι κατασκευές. Πολλοί έχουν ελάχιστες ευκαιρίες να εξελιχθούν, ακόμη και όταν διαθέτουν υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης ή επαγγελματικής εμπειρίας. Οι διακρίσεις στην πρόσληψη, η έλλειψη αναγνώρισης δεξιοτήτων και τα γλωσσικά εμπόδια ενισχύουν περαιτέρω αυτήν την οικονομική περιθωριοποίηση. Αυτό όχι μόνο περιορίζει τις δυνατότητες των μεταναστών, αλλά και τροφοδοτεί την κοινή αντίληψη ότι «ανταγωνίζονται άδικα» για πόρους, δημιουργώντας δυσαρέσκεια μεταξύ των Κυπρίων με χαμηλό εισόδημα που αντιμετωπίζουν παρόμοιες δυσκολίες.

Στέγαση και Αστικός Διαχωρισμός: Η πρόσβαση σε ασφαλή και οικονομικά προσιτή στέγαση είναι ένα άλλο σημαντικό ζήτημα. Οι οικογένειες μεταναστών -ιδίως οι αιτούντες άσυλο και τα άτομα χωρίς έγγραφα- συχνά ζουν σε υπερπλήρη, κατώτερα πρότυπα διαμερίσματα ή σε διαχωρισμένες γειτονιές με περιορισμένες υποδομές. Αυτός ο χωρικός διαχωρισμός μειώνει τις ευκαιρίες για διαπολιτισμική επαφή και ενισχύει τις αφηγήσεις του «εμείς εναντίον αυτών». Η κοινωνική στέγαση παραμένει σπάνια και οι πολιτικές ένταξης δεν έχουν ακόμη αντιμετωπίσει σοβαρά την άρση του διαχωρισμού στις κατοικίες.

Γλωσσικά Κενά: Ενώ η εκμάθηση γλωσσών αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της ένταξης, η συστηματική γλωσσική κατάρτιση για ενήλικες παραμένει ανεπαρκώς ανεπτυγμένη στην Κύπρο. Τα δημόσια χρηματοδοτούμενα μαθήματα ελληνικών ή αγγλικών είναι περιορισμένα σε διαθεσιμότητα, χρονοδιάγραμμα και διάρκεια, γεγονός που δυσχεραίνει τη συμμετοχή των εργαζόμενων ενηλίκων ή των φροντιστών.

Πολιτισμικά Κενά: Οι πολιτισμικές παρεξηγήσεις, οι θρησκευτικές διαφορές και οι άγνωστοι κοινωνικοί κανόνες μπορούν επίσης να λειτουργήσουν ως αόρατα τείχη. Χωρίς δομημένες ευκαιρίες για αλληλεπίδραση —ειδικά μεταξύ των νέων— αυτά τα κενά επιμένουν, συχνά ερμηνευόμενα ως έλλειψη προθυμίας για ενσωμάτωση και από τις δύο πλευρές.

ΜΜΕ και πολιτική ρητορική : Οι εντυπωσιακοί τίτλοι, οι απανθρωπιστικοί όροι και οι παραπλανητικές αναφορές κυριαρχούν συχνά στον δημόσιο λόγο, παρουσιάζοντας τους μετανάστες ως ένα μονολιθικό «πρόβλημα» ή απειλή.

Έλλειψη Συντονισμένων Υπηρεσιών: Πολλές προσπάθειες ένταξης στην Κύπρο παραμένουν βασισμένες σε έργα, κατακερματισμένες και ασυντόνιστες. Ενώ η κοινωνία των πολιτών διαδραματίζει ζωτικό ρόλο, οι πρωτοβουλίες της συχνά λειτουργούν μεμονωμένα, χωρίς στρατηγική ευθυγράμμιση με την εθνική πολιτική.

Αποδεδειγμένες Στρατηγικές και Εργαλεία για την Ένταξη

Παρά τις πολυάριθμες προκλήσεις, η Κύπρος δεν ξεκινά από το μηδέν. Σε δήμους, σχολεία, επιχειρήσεις και κοινοτικούς οργανισμούς, υπάρχουν πολλές υποσχόμενες πρωτοβουλίες, που δείχνουν ότι η κοινωνική συνοχή είναι εφικτή, όταν προσεγγίζεται συνειδητά. Αυτές οι στρατηγικές όχι μόνο προάγουν την ένταξη των μεταναστών, αλλά και ενισχύουν τον κοινωνικό ιστό για όλους.

Διαπολιτισμικό Συμβούλιο Λεμεσού: η συγκεκριμένη δημοτική πρωτοβουλία φέρνει κοντά εκπροσώπους από διαφορετικές κοινότητες για να συμβουλευτούν σχετικά με τις τοπικές πολιτικές και να οργανώσουν εκδηλώσεις, γεγονός που τιμά την πολυπολιτισμική πραγματικότητα της Κύπρου.

Συστήματα Φιλίας και Πρωτοβουλίες Καθοδήγησης: Στη Λεμεσό, το πρόγραμμα «Καλώς ήρθες γείτονα» φέρνει σε επαφή τους νεοαφιχθέντες με τοπικές οικογένειες για μηνιαίες συναντήσεις για καφέ. Αυτό που ξεκινά ως βοήθεια προς κάποιον να πλοηγηθεί στο σύστημα λεωφορείων, συχνά εξελίσσεται σε γνήσιες φιλίες, με τα παιδιά να γίνονται συντρόφια στο παιχνίδι και τις οικογένειες να μοιράζονται γιορτές.

Κοινά Κοινοτικά Έργα: Οι περιβαλλοντικοί καθαρισμοί, τα έργα αστικής κηπουρικής και οι αποκαταστάσεις πολιτιστικής κληρονομιάς έχουν αναδειχθεί ως ουδέτεροι, προσανατολισμένοι σε συγκεκριμένους σκοπούς χώροι συνεργασίας.

Διαπολιτισμική Εκπαίδευση και Αντιρατσιστική Παιδαγωγική: Τα σχολεία είναι από τις πιο ισχυρές μηχανές κοινωνικής συνοχής. Αρκετά σχολεία σε Λευκωσία και Λεμεσό έχουν εφαρμόσει διαπολιτισμικά προγράμματα σπουδών και αντιρατσιστική εκπαίδευση για εκπαιδευτικούς με την υποστήριξη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Κύπρου.

Πρωτοβουλίες του Κόμβου Απασχολησιμότητας: Πιλοτικά προγράμματα όπως το «AMIL» από την CODECA, που συγχρηματοδοτούνται από το AMIF, το miHuB και τοπικές ΜΚΟ, παρέχουν επαγγελματική κατάρτιση, συμβουλευτική σταδιοδρομίας και εργαστήρια ψηφιακού γραμματισμού για μετανάστες και πρόσφυγες.

Υποστήριξη Επιχειρηματικότητας: Αρκετές ΜΚΟ (π.χ. Caritas Cyprus, Cyprus Refugee Council, Generation for Change) και πρωτοβουλίες που υποστηρίζονται από δωρητές προσφέρουν νομικές συμβουλές και καθοδήγηση για την ανάπτυξη επιχειρήσεων σε επιχειρήσεις με επικεφαλής μετανάστες. Αυτές οι προσπάθειες δημιουργούν θέσεις εργασίας, ενισχύουν την αξιοπρέπεια και αμφισβητούν αφηγήσεις εξάρτησης.

Κοινωνικά Δίκτυα για Διαπολιτισμικό Διάλογο: Νέοι στην Κύπρο έχουν χρησιμοποιήσει δημιουργικά το Instagram, το TikTok και το YouTube για να μοιραστούν διαπολιτισμικές εμπειρίες —από ανταλλαγές συνταγών μέχρι περιηγήσεις στη γειτονιά— ενισχύοντας την προβολή και την οικειότητα.

Για να συμμετάσχετε σε υπάρχοντα προγράμματα ή να ξεκινήσετε παρόμοιες πρωτοβουλίες στην περιοχή σας, επικοινωνήστε με τα Κέντρα miHUB.

Αυτές οι στρατηγικές υπογραμμίζουν μια βασική ιδέα: η ένταξη δεν αφορά απλώς την προσαρμογή των μεταναστών στην κοινωνία υποδοχής. Πρόκειται για αμοιβαίο μετασχηματισμό, όπου οι θεσμοί γίνονται πιο συμπεριληπτικοί, οι κοινότητες γίνονται πιο διασυνδεδεμένες και τα άτομα βρίσκουν κοινό σκοπό στην ποικιλομορφία.

Προς ένα Κοινό Μέλλον

Η κοινωνική συνοχή δεν είναι πολυτέλεια· είναι αναγκαιότητα. Στην Κύπρο σήμερα, όπου οι δημογραφικές μεταβολές τέμνονται με την ιστορική μνήμη, την οικονομική και γεωπολιτική αβεβαιότητα, το ερώτημα δεν είναι πλέον αν ζούμε σε μια ποικιλόμορφη κοινωνία, αλλά σε ποιο βαθμό ζούμε καλά σε μια ποικιλόμορφη κοινωνία;

Η ένταξη δεν αφορά μόνο την κοινωνική αποδοχή. Πρόκειται για την ισότιμη πρόσβαση σε ευκαιρίες. Οι μετανάστες πρέπει να έχουν τα εργαλεία και την υποστήριξη για να εισέλθουν στην αγορά εργασίας: επαγγελματική κατάρτιση, γλωσσική υποστήριξη, αναγνώριση δεξιοτήτων και επιχειρηματικότητα. Όταν οι μετανάστες έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται και να συνεισφέρουν, η τοπική οικονομία ωφελείται επίσης μέσω νέων δεξιοτήτων, καινοτομίας και αυξημένων φορολογικών εισφορών.

Το αποτέλεσμα της αποτυχημένης ολοκλήρωσης είναι η απώλεια όλων: αυξάνονται οι κοινωνικές εντάσεις, χάνεται το οικονομικό δυναμικό και μειώνονται οι δημοκρατικές αξίες. Όταν όμως η κοινωνική συνοχή αποτελεί προτεραιότητα, με τη θέσπιση πολιτικών που ενσωματώνουν όλους, την τοπική συμμετοχή, την υπεύθυνη επικοινωνία και τις καθημερινές πρακτικές αλληλεγγύης, ολόκληρες κοινότητες ακμάζουν.

Γι’ αυτό η κοινωνική συνοχή με τους μετανάστες αποτελεί κοινή ευθύνη. Η δυνατότητα ένταξης δεν μπορεί να αφεθεί στην ευθύνη των μεταναστών και δεν μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με δηλώσεις πολιτικής. Για να οικοδομήσουμε μια πραγματικά συνεκτική Κύπρο, πρέπει:

  • Να αναπτύξουν πολιτικές χωρίς αποκλεισμούς που αναγνωρίζουν τα διαφορετικά προφίλ των μεταναστών και αντιμετωπίζουν τις μακροπρόθεσμες ανάγκες ένταξης.
  • Ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των εθνικών και τοπικών αρχών, της κοινωνίας των πολιτών και των οργανώσεων με επικεφαλής τους μετανάστες.
  • Διασφαλίστε ότι οι φωνές των μεταναστών αποτελούν μέρος των διαδικασιών λήψης αποφάσεων — όχι μόνο ως ωφελούμενων, αλλά και ως ενεργών πολιτών.
  • Αντιμετωπίστε την παραπληροφόρηση και τον φόβο μέσω εκστρατειών ευαισθητοποίησης και διαπολιτισμικού διαλόγου.

Οι ευκαιρίες είναι πραγματικές. Η Κύπρος έχει πρόσβαση σε ευρωπαϊκά κονδύλια, δοκιμασμένα μοντέλα και αυξανόμενη εμπειρογνωμοσύνη στον τομέα της ένταξης. Η πολιτική βούληση έχει δηλωθεί· τα εργαλεία είναι διαθέσιμα. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι διαρκής, συλλογική δράση — δράση που να περιλαμβάνει τις φωνές των ίδιων των μεταναστών ως συν-σχεδιαστών του κοινού μας μέλλοντος.

Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε σήμερα;

  • Ως άτομο : Αυτή την εβδομάδα, μάθετε να λέτε «γεια» και «ευχαριστώ» στα Αραβικά, τα Ουρντού ή σε άλλη γλώσσα που ακούτε στη γειτονιά σας. Χρησιμοποιήστε αυτές τις λέξεις όταν συναντάτε κάποιον. Θα εκπλαγείτε από το πόσο σημαίνει για αυτόν ένας απλός χαιρετισμός στη μητρική γλώσσα κάποιου.
  • Ως μέλος της κοινότητας : Παρακολουθήστε μια διαπολιτισμική εκδήλωση αυτόν τον μήνα. Πολλές διοργανώνονται από δήμους και τοπικούς οργανισμούς—επισκεφθείτε την ιστοσελίδα ή τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του τοπικού συμβουλίου σας.
  • Ως πολίτης : Την επόμενη φορά που θα ακούσετε κάποιον να επαναλαμβάνει ένα στερεότυπο για τους μετανάστες, αναφέρετέ το ευγενικά σε αυτό. Ρωτήστε τους τοπικούς σας εκπροσώπους ποια συγκεκριμένη υποστήριξη ένταξης υπάρχει στην περιοχή σας.

Κάθε πράξη μετράει. Κάθε φωνή μετράει. Γιατί τελικά, το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν η Κύπρος μπορεί να φιλοξενήσει την ποικιλομορφία, αλλά αν μπορεί να ευδοκιμήσει σε αυτήν.

Στέφανος Σπανέας

Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνικής Εργασίας

Πανεπιστήμιο Λευκωσίας

 

 

 

 

Μαργαρίτα Χλη: «Μεταμοσχεύουμε μάτια» στα Drones!

«Μεταμοσχεύουμε μάτια» στα Drones!

H Μαργαρίτα Χλη είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στη Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Έχει ως αντικείμενο επιστημονικής έρευνας τον τομέα της ρομποτικής όρασης, με εφαρμογές που επαναπροσδιορίζουν τις δυνατότητες των drones και των αυτόνομων συστημάτων. Ως επικεφαλής του Vision for Robotics Lab και μέλος της Εθνικής Επιτροπής για την Τεχνητή Νοημοσύνη, η συμβολή της στην εξέλιξη της τεχνολογίας θεωρείται καθοριστική.

Η Μαργαρίτα Χλη μίλησε στον Γιώργο Παυλίδη και στο OLOI Media

 

 

Το James Webb κάνει «ανασκαφές» στο Σύμπαν για να αποκαλύψει την ιστορία γαλαξία μας

Ομάδα αστρονόμων ανέλαβε τον ρόλο των κοσμικών αρχαιολόγων, χρησιμοποιώντας το Διαστημικό Τηλεσκόπιο James Webb για να… ανασκάψουν πάνω από 100 δισκοειδείς γαλαξίες ηλικίας ως και 11 δισεκατομμύρια ετών. Όπως ακριβώς τα αντικείμενα που ανασκάπτονται εδώ στη Γη αφηγούνται την ιστορία της ανθρώπινης φυλής, αυτοί οι γαλαξίες θα μπορούσαν να αφηγηθούν την ιστορία του γαλαξία μας.

Στόχος αυτής της έρευνας ήταν να ανακαλυφθεί γιατί γαλαξίες όπως ο δικός μας γαλαξίας αποτελούνται από χοντρούς δίσκους άστρων με ενσωματωμένους λεπτούς αστρικούς δίσκους. Κάθε ένας από αυτούς τους δίσκους διαθέτει τον δικό του ξεχωριστό αστρικό πληθυσμό με τη δική του κίνηση.

Η ομάδα πίσω από αυτή την έρευνα ήθελε να μάθει πώς και γιατί σχηματίζεται αυτή η δομή «διπλού δίσκου», στρεφόμενη σε παρατηρήσεις 111 δισκοειδών γαλαξιών που είναι προσανατολισμένοι «προς τα πλάγια» από την οπτική μας εδώ στη Γη. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που οι αστρονόμοι μελέτησαν δομές μεγαλύτερου αλλά και μικρότερου πάχους δίσκων γαλαξιών που υπήρχαν κατά τα βρεφικά στάδια του Σύμπαντος.

«Αυτή η μοναδική μέτρηση του πάχους των δίσκων σε υψηλή μετατόπιση προς το ερυθρό, ή κατά καιρούς στο πρώιμο Σύμπαν, αποτελεί σημείο αναφοράς για θεωρητική μελέτη που ήταν δυνατή μόνο με το James Webb. Συνήθως, τα παλαιότερα άστρα ενός παχύ δίσκου είναι αμυδρά, και τα νεαρά αστέρια ενός λεπτού δίσκου επισκιάζουν ολόκληρο τον γαλαξία. Αλλά με την ανάλυση του τηλεσκοπίου και τη μοναδική ικανότητα να βλέπει μέσα από τη σκόνη και να επισημαίνει αμυδρά παλιά αστέρια, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τη δομή των δύο δίσκων των γαλαξιών και να μετρήσουμε το πάχος τους ξεχωριστά» αναφέρει ο επικεφαλής της ομάδας Τακαφούμι Τσουκούι του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας.

Η ιστορία του γαλαξία μας
Το πρώτο βήμα για την ερευνητική ομάδα ήταν να χωρίσει τους 111 γαλαξίες του δείγματος σε δύο κατηγορίες: διπλού δίσκου και μονού δίσκου. Αυτό που φάνηκε να αποδεικνύει είναι ότι οι γαλαξίες αναπτύσσουν πρώτα τον παχύ αστρικό τους δίσκο, με τον λεπτό δίσκο να σχηματίζεται σε μεταγενέστερο στάδιο.

Η ομάδα πιστεύει ότι ο χρόνος αυτών των διαδικασιών σχηματισμού δίσκων εξαρτάται από τη μάζα του κάθε γαλαξία. Οι γαλαξίες υψηλής μάζας, μονού δίσκου, μετατράπηκαν σε δομές διπλού δίσκου σχηματίζοντας έναν ενσωματωμένο λεπτό δίσκο πριν από περίπου 8 δισεκατομμύρια χρόνια στο Σύμπαν που έχει ηλικία περίπου 14 δισεκατομμυρίων ετών. Οι γαλαξίες χαμηλότερης μάζας φαίνεται να υφίστανται αυτόν τον μετασχηματισμό μόνο όταν ήταν περίπου 4 δισεκατομμυρίων ετών.

«Αυτή είναι η πρώτη φορά που κατέστη δυνατό να εντοπιστούν λεπτοί αστρικοί δίσκοι σε υψηλότερη μετατόπιση προς το ερυθρό. Αυτό που είναι πραγματικά καινοτόμο είναι η αποκάλυψη του πότε αρχίζουν να αναδύονται λεπτοί αστρικοί δίσκοι. Το να βλέπουμε λεπτούς αστρικούς δίσκους να βρίσκονται ήδη στη θέση τους πριν από 8 δισεκατομμύρια χρόνια, ή και νωρίτερα, ήταν έκπληξη λέει η Εμιλι Βισνιόσκι μέλος της ομάδας μελέτης και ερευνήτρια στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας.

Οι μεταβάσεις
Στη συνέχεια, η ομάδα ξεκίνησε να προσδιορίσει τι προκάλεσε τις μεταβάσεις για αυτούς τους διαφορετικούς τύπους γαλαξιών. Για να το πετύχουν αυτό, οι ερευνητές ξεπέρασαν το δείγμα των 111 γαλαξιών τους για να διερευνήσουν πώς το αέριο ρέει γύρω από αυτά τα θέματα. Χρησιμοποίησαν δεδομένα κίνησης αερίου από το Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) ένα σύνολο 66 κεραιών στη βόρεια Χιλή που λειτουργούν μαζί ως ένα ενιαίο τηλεσκόπιο αλλά και διάφορα ακόμη και επίγεια τηλεσκόπια. Διαπιστώθηκε ότι το στροβιλώδες αέριο στο πρώιμο Σύμπαν πυροδοτεί περιόδους έντονου σχηματισμού άστρων στους γαλαξίες, δημιουργώντας τους παχείς αστρικούς δίσκους αυτών των γαλαξιών.

Καθώς σχηματίζονται αυτά τα αστέρια με παχύ δίσκο, το αέριο σταθεροποιείται, γίνεται λιγότερο στροβιλώδες και αραιώνει. Αυτό οδηγεί στο σχηματισμό του ενσωματωμένου λεπτού αστρικού δίσκου.

Αυτή η διαδικασία, λέει η ομάδα, διαρκεί διαφορετικό χρονικό διάστημα σε γαλαξίες υψηλής μάζας και γαλαξίες χαμηλής μάζας, επειδή οι πρώτοι μετατρέπουν το αέριο σε αστέρια πιο αποτελεσματικά από τους δεύτερους. Αυτό σημαίνει ότι το αέριο εξαντλείται πιο γρήγορα σε γαλαξίες υψηλής μάζας, φτάνοντας στο σημείο στο οποίο οι λεπτοί αστρικοί δίσκοι τους μπορούν να σχηματιστούν πιο γρήγορα.

Αυτό συνδέεται και με τον δικό μας γαλαξία. Ο χρόνος αυτών των μεταβάσεων ταίριαζε με την περίοδο κατά την οποία ο γαλαξίας μας θεωρείται ότι έχει αναπτύξει τον δικό του λεπτό δίσκο άστρων.

Συνολικά, η έρευνα της ομάδας καταδεικνύει την ικανότητα του JWST να κοιτάζει πίσω στο χρόνο και να βρίσκει γαλαξίες που ταιριάζουν με την εξέλιξη του δικού μας γαλαξία, επιτρέποντας σε αυτούς τους γαλαξίες να λειτουργούν ως υποκατάστατα που αφηγούνται την ιστορία του γαλαξία μας.

Το επόμενο βήμα για αυτήν την έρευνα θα περιλαμβάνει την προσθήκη περισσότερων δεδομένων από την ομάδα για να δει αν οι σχέσεις που παρατήρησαν εξακολουθούν να ισχύουν.

«Υπάρχουν ακόμα πολλά περισσότερα που θα θέλαμε να εξερευνήσουμε. Θέλουμε να προσθέσουμε τον τύπο πληροφοριών που συνήθως λαμβάνουν οι άνθρωποι για κοντινούς γαλαξίες, όπως η αστρική κίνηση, η ηλικία και η μεταλλικότητα, η αφθονία στοιχείων βαρύτερων από το υδρογόνο και το ήλιο. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να γεφυρώσουμε τις γνώσεις από κοντινούς και μακρινούς γαλαξίες και να βελτιώσουμε την κατανόησή μας για τον σχηματισμό δίσκων» εξηγεί ο Τσουκούι.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society».

Naftemporiki.gr

Πόσα χρόνια ζουν τα ζώα; Κάποια μόνο μερικές μέρες, ένώ ένα είδος είναι…αθάνατο!

Το προσδόκιμο ζωής στους ανθρώπους ποικίλει ανάλογα με τη χώρα που ζουν, το φύλο, την εποχή και πολλούς ακόμη παράγοντες, που καθιστούν άκρως πολύπλοκη τηνΚά απάντηση στην ερώτηση «πόσα χρόνια ζουν οι άνθρωποι».

Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι ευκολότερα όταν κάνουμε την ίδια ερώτηση για τα ζώα. Μιλώντας ακόμη και για ένα είδος, ο χρόνος που κατά προσέγγιση ζει, δεν μπορεί να απαντηθεί εύκολα, μιας και εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως την «ράτσα» (πχ. υπάρχει απόκλιση μεταξύ των φαλαινών διαφορετικού είδους), το αν ζει σε αιχμαλωσία ή είναι ελεύθερο, ακόμη και την εποχή (για παράδειγμα το προσδόκιμο ζωής στις γάτες αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου)!

Από την άλλη, υπάρχουν διαφορετικοί δείκτες που μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την απάντηση της ερώτησης «πόσο ζει ένα ζώο», όπως είναι φυσικά το «προσδόκιμο ζωής», ο μέσος όρος του είδους ή ακόμη και η διάμεσος για τις περιπτώσεις που έχουμε ικανοποιητικό δείγμα από αντιπροσώπους μιας ράτσας.

Έχοντας, λοιπόν, όλα αυτά κατά νου, πάμε να δούμε λοιπόν πόσα χρόνια ζουν κατά προσέγγιση 30 ζώα του πλανήτη, αρχίζοντας από τα πιο βραχύβια και καταλήγοντας στα μακροβιότερα πλάσματα της Γης…

Εφημερόπτερα

Όπως φανερώνει και το όνομά τους, τα εφημερόπτερα έχουν εξαιρετικά σύντομο κύκλο ζωής, καθώς φτάνουν στην ωρίμανση με μιας και ζουν για περίπου 1 ή 2 μέρες!

Ποντίκια

Το απλό ποντίκι που ορισμένοι έχουν για κατοικίδιο και χρησιμοποιείται κατά κόρον σαν πειραματόζωο, ζει για λιγότερο από ένα χρόνο στη φύση. Σε προστατευμένα περιβάλλοντα, ωστόσο, ζουν συχνά για 2 με 3 χρόνια.

Χάμστερ

Τα συριακά χάμστερ τυπικά δεν ζουν πάνω από 2 με 3 χρόνια σε αιχμαλωσία, ενώ στη φύση ζουν για λιγότερο από ένα χρόνο. Από την άλλη, τα ρωσικά, ζουν για περίπου 2 με 4 χρόνια σε αιχμαλωσία, ενώ τα κινεζικά για 2,5 με 3 χρόνια.

Λαγοί

Πρόκειται για ένα από τα ζώα με το μικρότερο μέσο όρο ζωής. Οι άγριοι λαγοί έχουν προσδόκιμο ζωής τα περίπου 3 χρόνια. Τα κατοικίδια από την άλλη ζουν κατά μέσο όρο 6 χρόνια.

Αλεπούδες

Στη φύση, το προσδόκιμο ζωής μιας αλεπούς είναι 1 με 3 χρόνια, παρόλο που έχουν καταγραφεί περιπτώσεις που έζησαν μέχρι και 10 χρόνια.

Σκίουροι

Οι περισσότεροι σκίουροι πεθαίνουν μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Οι ενήλικοι σκίουροι έχουν προσδόκιμο στη φύση από 5 με 10 χρόνια, ενώ ορισμένοι μπορεί να επιβιώσουν από 10 έως και 20 έτη σε αιχμαλωσία.

Χρυσόψαρα

Τα χρυσόψαρα σε αιχμαλωσία μπορούν να ζήσουν μέχρι και πάνω από 10 χρόνια.

Βάτραχοι

Ο κοινός βάτραχος μπορεί να ζήσει για αρκετά χρόνια σε αιχμαλωσία, με ορισμένους να φτάνουν τα 15 έτη ζωής. Στη φύση, από την άλλη, οι κοινοί βάτραχοι πιστεύεται ότι ζουν για περίπου 10 με 12 χρόνια.

Νυχτερίδες

Μια νυχτερίδα μπορεί να ζήσει πάνω από 20 χρόνια, αν και ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού των νυχτερίδων είναι περιορισμένος εξαιτίας του μικρού ποσοστού γεννήσεων.

Λιοντάρια

Τα λιοντάρια ζουν περίπου 10 με 14 χρόνια ελεύθερα στη φύση. Ωστόσο, σε αιχμαλωσία μπορεί να ζήσουν και πάνω από 20 χρόνια.

Πρόβατα

Τα οικόσιτα πρόβατα έχουν προσδόκιμο ζωής κατά μέσο όρο τα 10 με 12 χρόνια, παρόλο που ορισμένα μπορεί να ζήσουν και μέχρι 20 έτη.

Λύκοι

Οι λύκοι που ζουν στη φύση ζουν κατά μέσο όρο μέχρι την ηλικία των 13. Σε προστατευόμενες περιοχές, ωστόσο, μπορούν να ζήσουν για 16 ή 17 χρόνια.

Σκυλιά

Το προσδόκιμο ζωής των σκύλων ποικίλει ανάλογα με τη ράτσα τους. Ωστόσο, για τα περισσότερα η διάμεσος των χρόνων ζωής φτάνει από τα 10 στα 13 χρόνια. Αρκετοί σκύλοι, βέβαια, μπορεί να ζήσουν και για 20 χρόνια ή και παραπάνω.

Γάτες

Για τις γάτες, ο κύριος παράγοντας που καθορίζει το προσδόκιμο ζωής τους, εξαρτάται από το αν ζουν σε σπίτι ή στο δρόμο. Οι τελευταίες ζουν μόνο για 4 με 5 χρόνια, καθώς είναι πιθανό να νοσήσουν ή να τραυματιστούν. Από την άλλη, όσες ζουν σε σπίτι, μπορούν να ζήσουν από 12 έως 18 χρόνια, με το μέσο προσδόκιμο ζωής να είναι τα 12,1 χρόνια.

Καναρίνια

Τα κοινά καναρίνια που πολλοί έχουν για κατοικίδιο ζουν κατά μέσο όρο για 9 με 10 χρόνια. Παρόλα αυτά μεμονωμένα καναρίνια μπορεί να ζήσουν μέχρι και 15 έτη.

Κότες

Το πόσο θα ζήσουν τα κοτόπουλα εξαρτάται από τις συνθήκες στις οποίες μεγαλώνουν. Κανονικά ζουν κατά μέσο όρο 8 με 10 χρόνια, αν και έχουν αναφερθεί περιπτώσεις που μπορεί να φτάσουν τα 20 χρόνια ζωής.

Άλογα

Το προσδόκιμο ζωής των αλόγων εξαρτάται από τη ράτσα τους. Ένα τυπικό οικόσιτο άλογο ζει περίπου 25 με 30 χρόνια. Αν και όχι ιδιαίτερα συνηθισμένο, ορισμένα άλογα φτάνουν και ξεπερνούν ακόμη και τα 40 έτη, με το ρεκόρ να κρατά ένα άλογο του 19ου αιώνα που έζησε για 62 ολόκληρα χρόνια.

Αρκούδες

Ο μέσος όρος ζωής μιας αρκούδας εξαρτάται από τον τύπο του ζώου και εάν ζει σε αιχμαλωσία ή στη φύση. Ωστόσο, οι αρκούδες μπορούν να ξεπεράσουν και τα 30 έτη ζωής, αν και οι πολικές φτάνουν μόνο μέχρι τα 25.

Ρινόκεροι

Ο μαύρος ρινόκερος μπορεί να ζήσει στη φύση από 35 έως 50 χρόνια κατά μέσο όρο.

Κροκόδειλοι

Ο υπολογισμός της ηλικίας ενός κροκόδειλου είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Έχοντας αυτό κατά νου, μπορούμε να πούμε ότι όλα τα είδη κροκοδείλων ζουν τουλάχιστον 30 με 40 χρόνια και στην περίπτωση μεγαλύτερων φτάνουν τα 60-70 χρόνια. Ο κροκόδειλος που ζει τα περισσότερα χρόνια είναι και ο μεγαλύτερο του είδους: ο κροκόδειλος του αλμυρού νερού (Crocodylus porosus) υπολογίζεται ότι ζει κατά μέσο όρο 70 χρόνια, με ενδείξεις για ορισμένους ότι έχουν ξεπεράσει τον έναν αιώνα ζωής.

Ελέφαντες

Οι ελέφαντες έχουν αρκετά μεγάλο προσδόκιμο ζωής, καθώς μπορούν να φτάσουν μέχρι και τα 70-80 χρόνια. Ένας ασιατικός ελέφαντας σε αιχμαλωσία, ο Lin Wang, έζησε για 86 χρόνια!

Φάλαινες

Το προσδόκιμο ζωής των φαλαινών ποικίλει μεταξύ των διάφορων ειδών και δεν έχει διευκρινιστεί ικανοποιητικά. Σύμφωνα με τον R.M. Nowak του Πανεπιστημίου Johns Hopkins υπολογίζεται ότι οι φάλαινες humpback ζουν μέχρι και 77 χρόνια. Αρκετοί επιστήμονες, από την άλλη, πιστεύουν ότι το συγκεκριμένο είδος μπορεί να είναι το μακροβιότερο θηλαστικό στη Γη. Μια συγκεκριμένη φάλαινα, η Bada, πιστεύεται ότι άγγιξε τα 211 χρόνια ζωής.

Χελώνες

Οι χελώνες είναι διάσημες για τη μακροζωία τους. Μια μέση υγιή χελώνα μπορεί να ζήσει περίπου 150 χρόνια. Ωστόσο αυτό εξαρτάται από το είδος της χελώνας. Μάλιστα, η Adwaita ήταν μια χελώνα η οποία αγοράστηκε από ζωολογικό κήπο της Καλκούτα από ένα βρετανό στρατηγό η οποία σύμφωνα με τους επιστήμονες ξεπέρασε τα 250 χρόνια ζωής!

Μέδουσες Turritopsis dohrnii

Η Turritopsis dohrnii, γνωστή και ως «αθάνατη μέδουσα» απαντάται στη Μεσόγειο, αλλά και στα νερά της Ιαπωνίας. Το συγκεκριμένο είδος παρουσιάζει μια απίστευτη ιδιότητα, καθώς μπορεί να «επιστρέψει» σε σεξουαλική ανωριμότητα. Η μέδουσα αυτή γεννιέται και μεγαλώνει σαν οποιοδήποτε άλλο ζώο, αλλά όταν φτάσει σε μια συγκεκριμένη ηλικία μπορεί να επιστρέψει στο στάδιο πολύποδα και να ξεκινήσει να μεγαλώνει ξανά. Αυτό σημαίνει ότι όλα τα συγκεκριμένα είδη, είναι πιθανά αθάνατα!

Τεχνητή νοημοσύνη και εργασία. Μύθοι Vs Πραγματικότητα

Παρά τους έντονους φόβους ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να αυτοματοποιήσει θέσεις εργασίας και να μειώσει τους μισθούς των εργαζομένων, το AI στην πραγματικότητα κάνει τους ανθρώπους «πιο πολύτιμους, όχι λιγότερο», σύμφωνα με νέα έρευνα της PwC.

«Αυτό που προκαλεί αντιδράσεις στον κόσμο είναι η ταχύτητα της τεχνολογικής καινοτομίας», δήλωσε στο CNB ο Τζόε Άτκινσον της PwC. «Η αλήθεια είναι ότι η τεχνολογική καινοτομία κινείται με απίστευτη ταχύτητα, ταχύτερα από οποιαδήποτε προηγούμενη τεχνολογική εξέλιξη», τόνισε.

«Αυτό που υποδεικνύει η έκθεση είναι ότι η τεχνητή νοημοσύνη δημιουργεί θέσεις εργασίας», πρόσθεσε ο Άτκινσον.

Στην πραγματικότητα, τόσο οι θέσεις εργασίας όσο και οι μισθοί αυξάνονται σε «σχεδόν κάθε επάγγελμα» που επηρεάζεται από την τεχνητή νοημοσύνη — δηλαδή θέσεις με καθήκοντα που μπορούν να υποστηριχθούν από την τεχνολογία — ακόμα και σε αυτά που είναι περισσότερο αυτοματοποιήσιμα, όπως η εξυπηρέτηση πελατών ή ο προγραμματισμός λογισμικού, σύμφωνα με την έκθεση AI Jobs Barometer 2025.

«Ξέρουμε ότι κάθε φορά που υπάρχει βιομηχανική επανάσταση, δημιουργούνται περισσότερες θέσεις εργασίας απ’ όσες χάνονται. Η πρόκληση είναι ότι οι δεξιότητες που απαιτούνται για τις νέες θέσεις είναι πολύ διαφορετικές», δήλωσε η Κάρολ Στάμπινγκς, Παγκόσμια Εμπορική Διευθύντρια της PwC UK.

«Η πρόκληση, λοιπόν, δεν είναι η έλλειψη θέσεων εργασίας, αλλά η προετοιμασία των εργαζομένων για να τις αναλάβουν», πρόσθεσε.

Η έκθεση, η οποία ανέλυσε πάνω από 800 εκατομμύρια αγγελίες εργασίας και χιλιάδες οικονομικές αναφορές εταιρειών σε έξι ηπείρους, καταρρίπτει έξι συνήθεις μύθους για τον αντίκτυπο της τεχνητής νοημοσύνης:

1.Παραγωγικότητα

Μύθος: Η τεχνητή νοημοσύνη δεν έχει ακόμα σημαντικό αντίκτυπο στην παραγωγικότητα.

Πραγματικότητα: Από το 2022, η αύξηση παραγωγικότητας στους κλάδους που είναι πιο έτοιμοι για υιοθέτηση της τεχνητής νοημοσύνης, σχεδόν τετραπλασιάστηκε, ενώ σε τομείς με χαμηλή έκθεση μειώθηκε.

2.Μισθοί

Μύθος: Η τεχνητή νοημοσύνη έχει αρνητικό αντίκτυπο στους μισθούς και τη διαπραγματευτική ισχύ των εργαζομένων.

Πραγματικότητα: Οι εργαζόμενοι με δεξιότητες στην τεχνητή νοημοσύνη έχουν κατά μέσο όρο 56% υψηλότερους μισθούς, από 25% πέρυσι. Επίσης, οι μισθοί αυξάνονται με διπλάσια ταχύτητα σε τομείς με υψηλή έκθεση στο AI.

3.Αριθμός θέσεων εργασίας

Μύθος: Η τεχνητή νοημοσύνη θα μειώσει τις θέσεις εργασίας.

Πραγματικότητα: Οι θέσεις εργασίας με χαμηλή έκθεση στην τεχνητή νοημοσύνη αυξήθηκαν κατά 65% (2019-2024), ενώ ακόμα και σε αυτές με υψηλή έκθεση υπήρξε αύξηση 38%.

4.Ανισότητα

Μύθος: Η τεχνητή νοημοσύνη εντείνει τις ανισότητες σε ευκαιρίες και αμοιβές.

Πραγματικότητα: Οι μισθοί και η απασχόληση αυξάνονται σε θέσεις που μπορούν να ενισχυθούν ή να αυτοματοποιηθούν από την τεχνητή νοημοσύνη . Επιπλέον, μειώνεται η ζήτηση για πτυχία, διευρύνοντας τις ευκαιρίες.

5.Δεξιότητες

Μύθος: Η τεχνητή νοημοσύνη υποβαθμίζει τις δεξιότητες των εργαζομένων.

Πραγματικότητα: Το AI απελευθερώνει τους εργαζομένους από κουραστικές εργασίες, δίνοντάς τους χώρο να αναπτύξουν πιο σύνθετες δεξιότητες. Π.χ., ένας χειριστής δεδομένων μπορεί να εξελιχθεί σε αναλυτή δεδομένων.

6.Αυτοματοποίηση

Μύθος: Η τεχνητή νοημοσύνη απαξιώνει τις θέσεις με υψηλό βαθμό αυτοματοποίησης.

Πραγματικότητα: Οι μισθοί αυξάνονται και οι θέσεις αυτές γίνονται πιο σύνθετες και δημιουργικές, καθιστώντας τους εργαζόμενους πιο πολύτιμους.

Ήπια ανάπτυξη της απασχόλησης ως πλεονέκτημα;

Σε χώρες με μειούμενο πληθυσμό σε ηλικία εργασίας, η ηπιότερη ανάπτυξη θέσεων τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσε να είναι επωφελής. Η αύξηση παραγωγικότητας μπορεί να ενισχύσει το εργατικό δυναμικό και να καλύψει κενά που δεν θα μπορούσαν αλλιώς να καλυφθούν.

Ο Άτκινσον τονίζει ότι η τεχνητή νοημοσύνη πρέπει να αντιμετωπίζεται ως «στρατηγική ανάπτυξης και όχι μόνο αποδοτικότητας». Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να βοηθούν τους εργαζομένους να προσαρμοστούν και να συνεργάζονται για νέες ευκαιρίες και αγορές.

«Είναι κρίσιμο να αποφύγουμε τη παγίδα της χαμηλής φιλοδοξίας. Αντί να περιοριζόμαστε στην αυτοματοποίηση παλαιών εργασιών, ας δημιουργήσουμε τις νέες θέσεις και βιομηχανίες του μέλλοντος», σημειώνει η έκθεση.

«Η τεχνητή νοημοσύνη, αν χρησιμοποιηθεί δημιουργικά, θα μπορούσε να πυροδοτήσει μία άνθηση νέων θέσεων και επιχειρηματικών μοντέλων. Για παράδειγμα, τα 2/3 των θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ σήμερα δεν υπήρχαν το 1940.»

Από το «Economiastas»

Οι μυστικές υπηρεσίες της Κίνας κάνουν… σπριντ τεχνητής νοημοσύνης για να ισχυροποιηθούν

Μια νέα έκθεση έρχεται εν μέσω αυξανόμενης ανησυχίας για το πώς η Κίνα θα χρησιμοποιήσει νέα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης για την ενίσχυση της δράσης των μυστικών υπηρεσιών της σε μια προσπάθεια να ξεπεράσει σε δυνατότητες ΑΙ τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες.

Οι κινεζικές μυστικές υπηρεσίες έχουν επενδύσει σημαντικά στην τεχνητή νοημοσύνη για να δημιουργήσουν νέα εργαλεία για την επιτάχυνση της ανάλυσης, την έγκαιρη προειδοποίηση για απειλές και ενδεχομένως τη βοήθεια στη διαμόρφωση επιχειρησιακών σχεδίων κατά τη διάρκεια ενός πολέμου σύμφωνα με την έκθεση της Insikt Group της Recorded Future.

Η έκθεση αυτή μελετά την κυβερνοασφάλεια και άλλες απειλές από έθνη-κράτη, τρομοκράτες και εγκληματικές ομάδες, έρχεται εν μέσω αυξανόμενης ανησυχίας για το πώς οι κινεζικές υπηρεσίες κατασκοπείας θα χρησιμοποιήσουν την Τεχνητή Νοημοσύνη για την ενίσχυση μυστικών ενεργειών, καθώς και οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών υιοθετούν την τεχνολογία.

Η Κίνα, όπως και οι Ηνωμένες Πολιτείες, ελπίζει ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα βελτιώσει την αποτελεσματικότητα και την ακρίβεια της ανάλυσης των πληροφοριών της, επιτρέποντάς της να συλλέγει περισσότερες πληροφορίες και να τις αναλύει ταχύτερα και φθηνότερα.

Η έρευνα
Όπως αναφέρουν σε ρεπορτάζ τους οι New York Times οι ερευνητές εξέτασαν αιτήσεις διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας του κινεζικού στρατού, δημόσια διαθέσιμα συμβόλαια και άλλο υλικό για να κατανοήσουν καλύτερα πώς ο στρατός και οι υπηρεσίες πληροφοριών της Κίνας έχουν επενδύσει στην τεχνητή νοημοσύνη.

Η Recorded Future διαπίστωσε ότι η Κίνα πιθανώς χρησιμοποιεί ένα μείγμα μεγάλων γλωσσικών μοντέλων, τεχνολογίας που μπορεί να αναλύσει τεράστιες ποσότητες δεδομένων και να επικοινωνήσει τα αποτελέσματά της σε ανθρώπινη γλώσσα. Τα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης της Metα (Facebook, Instagram, WhatsApp, Threads) και της OpenAI (ChatGPT) πιστεύεται ότι συγκαταλέγονται στα αμερικανικά μοντέλα που χρησιμοποιεί η Κίνα, μαζί με κινεζικά μοντέλα όπως τα DeepSeek, Zhipu AI και άλλα.

Η CIA και άλλες αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν εντείνει τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, τόσο για να βελτιώσουν την αναλυτική εργασία όσο και για να βοηθήσουν τους πράκτορες του εξωτερικού να παραμείνουν άγνωστοι. Ένα εργαλείο που αναπτύχθηκε από την CIA έχει σχεδιαστεί για να βοηθά τους αναλυτές να αξιολογούν τις θέσεις ξένων ηγετών, δημιουργώντας εικονικές εκδόσεις των αξιωματούχων που τροφοδοτούνται από τεχνητή νοημοσύνη.

Το αμερικανικό Πεντάγωνο ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι αναθέτει σύμβαση 200 εκατομμυρίων δολαρίων στην OpenAI. Η εταιρεία, σε ανακοίνωσή της, ανέφερε ότι η πρωτοβουλία OpenAI για την κυβέρνηση θα χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση των διοικητικών λειτουργιών, συμπεριλαμβανομένης της υγειονομικής περίθαλψης, αλλά και για τη βελτίωση της εργασίας σε προγράμματα στρατιωτικών προμηθειών και την υποστήριξη της «προληπτικής κυβερνοάμυνας».

Πρώην αξιωματούχοι των Αμερικανών μυστικών υπηρεσιών έχουν δηλώσει ότι ο μεγάλος πληθυσμός της Κίνας της έχει δώσει εδώ και καιρό ένα πιθανό πλεονέκτημα έναντι των αμερικανικών υπηρεσιών κατασκοπείας, αλλά η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να είναι και το πεδίο δράσης. Τα μοντέλα γενετικής τεχνητής νοημοσύνης μπορούν να σαρώσουν τεράστιες ποσότητες συλλεγόμενων πληροφοριών επικοινωνιών και να θέσουν σε ουρά τις πιο ενδιαφέρουσες πληροφορίες για να τις εξετάσουν οι ανθρώπινοι αναλυτές.

Ορισμένοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ δήλωσαν ότι η επένδυση της Κίνας στην τεχνητή νοημοσύνη δεν ήταν έκπληξη, δεδομένης της δυνατότητάς της να βελτιώσει τις αναλυτικές αξιολογήσεις. Ωστόσο, η έκθεση Recorded Future βρήκε συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς η Κίνα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μεγάλα γλωσσικά μοντέλα και παραγωγική τεχνητή νοημοσύνη όχι μόνο για να βελτιώσει την ανάλυση των πληροφοριών της, αλλά και για να βοηθήσει τους στρατιωτικούς διοικητές να βελτιώσουν τη στόχευση και τα επιχειρησιακά σχέδια.

Τα μοντέλα
Τον Οκτώβριο, η Ακαδημία Επιστήμης και Έρευνας Πυρομαχικών της Κίνας υπέβαλε αίτηση ευρεσιτεχνίας για τη χρήση διαφόρων μορφών πληροφοριών για την εκπαίδευση ενός στρατιωτικού μοντέλου. Η αίτηση αναφέρεται στους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το μοντέλο, όπως με την εκπόνηση επιχειρησιακών σχεδίων και την υποβοήθηση των αναλυτών πληροφοριών πεδίου μάχης να αναλύουν φιλικές και εχθρικές δυνάμεις, σύμφωνα με τη Ζόι Χάβερ, συγγραφέα της μελέτης και ανώτερη αναλύτρια πληροφοριών απειλών στον Όμιλο Insikt.

«Αυτό ήταν πολύ ευρύ και προοριζόταν να εφαρμοστεί σε ολόκληρο τον κύκλο πληροφοριών» αναφέρει η Χάβερ. Τα τελευταία δύο χρόνια, η Κίνα έχει αυστηροποιήσει τον έλεγχο των πληροφοριών σχετικά με το τι έχουν αποκτήσει οι στρατιωτικές και οι υπηρεσίες πληροφοριών της. Έτσι, ενώ η Recorded Future ήταν συχνά σε θέση να δει την προμήθεια μοντέλων και διακομιστών γενετικής τεχνητής νοημοσύνης από τον στρατό, δεν ήταν πάντα σαφές πώς θα χρησιμοποιούνταν η τεχνολογία. Αλλά ορισμένοι κινέζοι εργολάβοι φαινόταν να έχουν μεγάλες φιλοδοξίες.

Οι στρατιωτικές και οι υπηρεσίες πληροφοριών της Κίνας φαίνεται να έχουν στραφεί γρήγορα από δυτικής αρχιτεκτονικής και τεχνολογίας συστήματα τεχνητής νοημοσύνης στο επαναστατικό μοντέλο της κινεζικής εταιρείας DeepSeek η οποία παρουσίασε ένα μοντέλο που ανταγωνίζεται το μοντέλο της OpenAI με πιο αποδοτικό σε πόρους και χαμηλού κόστους τρόπο.

Η δράση
Το παγκόσμιο ενδιαφέρον για το μοντέλο της DeepSeek εκτοξεύτηκε τον Ιανουάριο. Μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου, εμφανίστηκαν αρχεία στρατιωτικών προμηθειών που έδειχναν ότι κινεζικές εταιρείες υιοθετούσαν γρήγορα την τεχνολογία της DeepSeek. Ταυτόχρονα, οι αμερικανικές εταιρείες έχουν λάβει μέτρα κατά της χρήσης των μοντέλων τους από την Κίνα.

Η OpenAI ανέφερε πρόσφατα ότι εντόπισε αρκετές προσπάθειες, πιθανότατα προερχόμενες από την Κίνα, οι οποίες προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης της με κακόβουλους τρόπους. Οι προσπάθειες αυτές ήταν ένας συνδυασμός εκστρατειών επιρροής και παρακολούθησης, σύμφωνα με την OpenAI. Μία από αυτές προσπάθησε να χρησιμοποιήσει το ChatGPT για να δημιουργήσει σχόλια σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με την κατάργηση της Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ.

Για να εκπαιδεύσει ένα μοντέλο ώστε να παρέχει ουσιαστική εικόνα για τις πληροφορίες, μια κυβέρνηση πρέπει να της δώσει πρόσβαση στα δεδομένα πληροφοριών της, κάτι που μπορεί να είναι δύσκολο, διατηρώντας παράλληλα το διαβαθμισμένο υλικό ασφαλές.

Τα κινεζικά προϊόντα πληροφοριών συχνά εμποτίζονται με την ιδεολογία του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Κόμματος. Η Ζόι Χάβερ είπε ότι ένα μοντέλο που εκπαιδεύεται με βάση τέτοιες αναφορές θα παρήγαγε μεροληπτικές πληροφορίες με τον ίδιο τρόπο. Αλλά το αν η κινεζική κυβέρνηση το βλέπει αυτό ως πρόβλημα είναι ένα άλλο ερώτημα.

«Ορισμένοι Κινέζοι ερευνητές δημόσιας ασφάλειας μιλούν για τη χρήση του ChatGPT για πληροφορίες και ανησυχούν για το πώς η αντικειμενικότητα, η ουδετερότητα, ο νεοφιλελευθερισμός και οι καπιταλιστικές αξίες θα μπορούσαν να διεισδύσουν στο έργο των κινεζικών πληροφοριών εάν χρησιμοποιούν ξένα μοντέλα» εξηγεί η Χάβερ.

Naftemporiki.gr

Οι πυρκαγιές απειλούν την ποιότητα των υδάτων έως και 8 χρόνια μετά

Οι ρύποι που αφήνουν πίσω τους οι πυρκαγιές συνεχίζουν να δηλητηριάζουν ποτάμια για πολύ περισσότερο καιρό από ό,τι εκτιμούσαν οι επιστήμονες. Αυτό εντόπισε αμερικανική μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο «Nature Communications Earth & Environment».

Οι ερευνητές γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι η στάχτη από πυρκαγιές και η καταστροφή του εδάφους συμβάλλουν στην υποβάθμιση της ποιότητας των υδάτων. Ωστόσο, προηγούμενες έρευνες στις ΗΠΑ είχαν – σε μεγάλο βαθμό – περιοριστεί σε πολιτειακές και δημοτικές μελέτες, όπου πόλεις και κωμοπόλεις είχαν ελέγξει την ποιότητα του νερού σε τοπικά ρέματα και ποτάμια έπειτα από μεγάλες πυρκαγιές.

Με επικεφαλής το Συνεργατικό Ινστιτούτο Ερευνών Περιβαλλοντικών Επιστημών (CIRES) του Πανεπιστημίου του Κολοράντο στο Μπόλντερ, οι ερευνητές ανέλυσαν την ποιότητα του νερού σε περισσότερα από 100.000 δείγματα νερού από 500 λεκάνες απορροής στις δυτικές ΗΠΑ, τα μισά από καμένες λεκάνες απορροής ποταμών και τα μισά από μη καμένες. Μέτρησαν τα επίπεδα οργανικού άνθρακα, αζώτου, φωσφόρου και ιζημάτων, καθώς και τη θολότητα κάθε δείγματος. Στη συνέχεια δημιούργησαν μοντέλα βασισμένα σε δεδομένα για να μετρήσουν πόσο άλλαξαν οι ρύποι σε κάθε λεκάνη πριν και μετά τις πυρκαγιές.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι λεκάνες απορροής χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να ανακάμψουν μετά τις πυρκαγιές από ό,τι είχαν διαπιστώσει προηγούμενες μελέτες. Ρύποι όπως ο οργανικός άνθρακας και ο φώσφορος, και η θολότητα του νερού είναι σημαντικά αυξημένα κατά τα πρώτα ένα έως πέντε χρόνια μετά την πυρκαγιά. Το άζωτο και τα ιζήματα παρουσιάζουν σημαντική αύξηση έως και οκτώ χρόνια έπειτα από μία πυρκαγιά. Οι επιπτώσεις των πυρκαγιών ήταν χειρότερες στις δασικές περιοχές.

«Μπορεί να χρειαστούν δύο έως και οκτώ χρόνια για να γίνουν πλήρως αισθητές οι επιπτώσεις», σημειώνει ο Μπεν Λίβνε, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο Μπόλντερ. «Μερικές φορές μπορεί να είναι μία καθυστερημένη επίδραση, δηλαδή δεν συμβαίνει αμέσως, ενώ άλλες φορές χρειάζεται μία αρκετά μεγάλη καταιγίδα που θα κινητοποιήσει αρκετούς από τους εναπομείναντες ρύπους», προσθέτει.

ΠΗΓΗ: tanea.gr

Η τεχνητή νοημοσύνη προβλέπει το προσδόκιμο ζωής σε ασθενείς με καρκίνο

Επιστήμονες χρησιμοποίησαν την τεχνητή νοημοσύνη και συγκεκριμένα μία ανάλυση του προσώπου των ασθενών με καρκίνο για να προβλέψουν τα αποτελέσματα επιβίωσης και να τα συγκρίνουν με τις αντίστοιχες προβλέψεις των γιατρών.

Οι ερευνητές, σύμφωνα με τους Financial Times χρησιμοποίησαν έναν ειδικό αλγόριθμο για να μετρήσουν τη βιολογική ηλικία των ατόμων και διαπίστωσαν ότι τα χαρακτηριστικά των πασχόντων από καρκίνο εμφανίζονταν κατά μέσο όρο περίπου πέντε χρόνια μεγαλύτερα από τις χρονολογικές τους ηλικίες.

Το νέο τεχνολογικό εργαλείο, γνωστό ως FaceAge, αποτελεί μέρος μιας αυξανόμενης προσπάθειας για τη χρήση εκτιμήσεων της γήρανσης στα σωματικά όργανα ως λεγόμενων βιοδεικτών πιθανών κινδύνων ασθενειών. Οι εξελίξεις στην Τεχνητή Νοημοσύνη έχουν ενισχύσει αυτές τις προσπάθειες λόγω της ικανότητάς της να μαθαίνει από μεγάλα σύνολα δεδομένων υγείας και να κάνει προβλέψεις κινδύνου με βάση αυτά.

Η έρευνα έδειξε ότι οι πληροφορίες που προέρχονται από φωτογραφίες προσώπων θα μπορούσαν να έχουν «κλινική σημασία», δήλωσε ο Hugo Aerts, συν-επικεφαλής συγγραφέας μιας εργασίας σχετικά με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Lancet Digital Health τον περασμένο μήνα.

«Αυτή η εργασία καταδεικνύει ότι μια φωτογραφία όπως μια απλή selfie περιέχει σημαντικές πληροφορίες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ενημέρωση της κλινικής λήψης αποφάσεων και των σχεδίων φροντίδας για ασθενείς και γιατρούς», δήλωσε ο Aerts, διευθυντής Τεχνητής Νοημοσύνης στην Ιατρική στο Mass General Brigham με έδρα τη Μασαχουσέτη.

«Το πόσο χρονών φαίνεται κάποιος σε σύγκριση με τη χρονολογική του ηλικία έχει πραγματικά σημασία — άτομα με FaceAges που είναι νεότερα από τη χρονολογική τους ηλικία τα πηγαίνουν σημαντικά καλύτερα μετά από τη θεραπεία του καρκίνου», πρόσθεσε.

Οι επιστήμονες εκπαίδευσαν το FaceAge σε 58.851 φωτογραφίες υγιών ατόμων από δημόσια σύνολα δεδομένων. Στη συνέχεια, δοκίμασαν τον αλγόριθμο σε 6.196 ασθενείς με καρκίνο, χρησιμοποιώντας φωτογραφίες που τραβήχτηκαν κατά την έναρξη της ακτινοθεραπείας.

Μεταξύ των ασθενών με καρκίνο, όσο μεγαλύτερος ήταν ο FaceAge, τόσο χειρότερο ήταν το αποτέλεσμα επιβίωσης, ακόμη και μετά την προσαρμογή για τη χρονολογική ηλικία, το φύλο και τον τύπο καρκίνου. Το αποτέλεσμα ήταν ιδιαίτερα έντονο για άτομα που φαίνονταν άνω των 85 ετών.

Στη συνέχεια, οι επιστήμονες ζήτησαν από 10 κλινικούς γιατρούς και ερευνητές να προβλέψουν εάν οι ασθενείς που λαμβάνουν ακτινοθεραπεία για προχωρημένους καρκίνους θα ήταν ζωντανοί μετά από έξι μήνες. Οι αξιολογητές είχαν δίκιο περίπου στο 61% του χρόνου όταν είχαν πρόσβαση μόνο σε μια φωτογραφία του ασθενούς, αλλά αυτό βελτιώθηκε στο 80% όταν είχαν και ανάλυση FaceAge.

Πιθανοί περιορισμοί του FaceAge περιλαμβάνουν μεροληψίες στα δεδομένα και την πιθανότητα οι μετρήσεις να αντικατοπτρίζουν σφάλματα στο μοντέλο και όχι πραγματικές διαφορές μεταξύ χρονολογικής και βιολογικής ηλικίας, ανέφερε η ερευνητική ομάδα. Οι επιστήμονες δοκιμάζουν τώρα την τεχνολογία σε ένα ευρύτερο φάσμα ασθενών, ενώ παράλληλα αξιολογούν την ικανότητά της να προβλέπει ασθένειες, τη γενική κατάσταση της υγείας και τη διάρκεια ζωής.

Μαρία Γκουρτσιλίδου

Τελικά ούτε οι κατσαρίδες θα επιβιώσουν από μια πυρηνική καταστροφή

Υπάρχει η εντύπωση ότι από μια ενδεχόμενη πυρηνική έκρηξη, ο μόνος ζωντανός οργανισμός που θα επιβιώσει είναι οι κατσαρίδες. Μύθος! Επιστημονικές έρευνες έδειξαν ότι αν και πολύ πιο ανθεκτικές από τον άνθρωπο, ούτε οι κατσαρίδες είναι σε θέση ν’ αντιμετωπίσουν τις ολέθριες συνέπειες μιας πυρηνικής καταστροφής.

Μπορεί ν’ ακούγεται κάπως υπερβολικό, όμως οι κατσαρίδες είναι έντομα που αξίζουν το σεβασμό μας, όταν ξεπερνούμε το πρώτο στάδιο (της αηδίας) και περνάμε στο δεύτερο, των ευρημάτων επιστημονικών ερευνών που αποκαλύπτουν πως είναι πραγματικά ξεχωριστές.

Για παράδειγμα, έχει αποκαλυφτεί πως οι κατσαρίδες δεν είναι βρώμικες. Παράγουν διαρκώς υγρό που καθαρίζει το σώμα τους. Έχουν συλλογική σκέψη αποφάσεων και όταν πεθαίνουν (παρεμπιπτόντως, είναι από τα πιο ανθεκτικά έντονα -μπορούν να ζήσουν χωρίς κεφάλι), αφήνουν μυρωδιά που “καλεί” άλλες κατσαρίδες

Οι κατσαρίδες έχουν επίσης, τεράστια αναπαραγωγική ικανότητα και σε συνδυασμό ότι δεν πεθαίνουν εύκολα -ούτε από χημικές ουσίες-, συν το γεγονός ότι αντέχουν μεγάλες ποσότητες ακτινοβολίας (6 με 15 υψηλότερη από αυτές που αντέχουμε εμείς), κυκλοφορούν ως αυτές που μπορούν να επιβιώσουν και πυρηνικού πολέμου.

Η εντομολόγος Δρ Jessica Ware αποκάλυψε στο Tech Support του WIRED την αλήθεια πίσω από την πεποίθηση μας πως οι κατσαρίδες θα θάψουν όλα τα είδη.

«Πιθανότατα όχι. Η ζέστη και η ραδιενέργεια θα είναι σε επίπεδα που τελικά, θα τις σκοτώσουν.

Ωστόσο, ξέρουμε ότι οι κατσαρίδες μπορούν να αντέξουν μεγάλα επίπεδα ραδιενέργειας, όπως και ότι μπορούν να ζήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς τροφή.

Πολλές έχουν αυτά τα όργανα στο σώμα τους που λέγονται mycetocytes . Τους επιτρέπει να αποθηκεύουν τροφή που καταναλώνουν ως άζωτο. Κατά τις περιόδους περιβαλλοντικού στρες (πχ έλλειψη τροφής, ακραίες θερμοκρασίες) ή όταν δεν έχουν διαθέσιμο φαγητό, στην ουσία επαναμεταβολίζουν την τροφή που έχουν στα mycetocytes».

Τα mycetocytes είναι εξειδικευμένα κύτταρα που βρίσκονται κυρίως στο λιπώδες σώμα ή σε ειδικές δομές που ονομάζονται bacteriomes (βακτηριώματα). Αυτά τα κύτταρα φιλοξενούν συμβιωτικούς μικροοργανισμούς, όπως το βακτήριο Blattabacterium, το οποίο είναι απαραίτητο για το μεταβολισμό των κατσαρίδων.

Οι κατσαρίδες αποθηκεύουν ουρικό οξύ (μια ένωση πλούσια σε άζωτο) στο λιπώδες σώμα τους, το οποίο λειτουργεί ως αποθήκη αζώτου. Το ουρικό οξύ παράγεται ως απόβλητο από το μεταβολισμό πρωτεϊνών, αλλά αντί να αποβάλλεται πλήρως, μπορεί να αποθηκευτεί και να επαναχρησιμοποιηθεί.

Οι συμβιωτικοί μικροοργανισμοί στα mycetocytes (πχ το βακτήριο Blattabacterium) βοηθούν στην ανακύκλωση του αζώτου.

«Οι κατσαρίδες μπορούν να τρώνε ό,τι υπάρχει ήδη μέσα τους. Αντί να εκκρίνουν, αυτό που κάνουν είναι να αποθηκεύουν τα περιεχόμενα στα mycetocytes. Υπάρχουν λοιπόν, κάποια είδη κατσαρίδων που δεν έχουν εκκρίσεις. Αυτό έχει οδηγήσει στο μύθο πως μπορούν να επιβιώσουν και πυρηνικού πολέμου.

Πιθανότατα θα τα πάνε πολύ καλύτερα από εμάς. Αυτό είναι το σίγουρο».

Πηγή: News24/7

123...12Page 1 of 12

Most Popular

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΣΕ ΕΙΚΟΝΕΣ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Contact us: [email protected]

EVEN MORE NEWS

POPULAR CATEGORY

©
close