Αστροφυσικοί του University of Leicester στο Ηνωμένο Βασίλειο, επιβεβαίωσαν για πρώτη φορά την παρουσία υπέρυθρου σέλας στον Ουρανό. Το ενδιαφέρον είναι πως ο εντοπισμός του έγινε μελετώντας δεδομένα 20ετίας και μπορεί να απαντήσει σε ερωτήματα όπως το γιατί ο πλανήτης είναι πολύ πιο ζεστός από ότι θα έπρεπε να είναι, όντας τόσο μακριά από τον Ήλιο.
Η θερμοκρασία όλων των αέριων γιγάντων, συμπεριλαμβανομένου του Ουρανού, είναι εκατοντάδες βαθμούς Κελσίου πάνω από αυτό που προβλέπουν τα μοντέλα μας, λαμβάνοντας υπόψη πως θερμαίνονται μόνο από τον Ήλιο. Μας αφήνουν λοιπόν με ένα τεράστιο ερώτημα γιατί αυτοί οι πλανήτες είναι πολύ πιο ζεστοί από ότι θα έπρεπε. Μία θεωρία προτείνει πως το ενεργειακό σέλας είναι ο λόγος, καθώς παράγει και ωθεί θερμότητα από το σέλας προς το μαγνητικό ισημερινό.
Το σέλας παράγεται όταν ενεργειακά σωματίδια επιταχύνονται προς ένα πλανήτη, συνήθως κατά μήκος των γραμμών του μαγνητικού πεδίου του και αλληλεπιδρούν με σωματίδια της ατμόσφαιρας. Τα ιόντα αυτής της διεργασίας παράγουν μία λάμψη.
Το σέλας δεν είναι κάτι αποκλειστικό για τη Γη, καθώς έχει παρατηρηθεί στο Δία, στον Άρη και στην Αφροδίτη. Ακόμα και ο Ερμής ο οποίος δεν έχει ατμόσφαιρα, παράγει σέλας ακτίνων Χ από τα ορυκτά του εδάφους.
Το 2006, το Keck Observatory με το όργανο NIRSPEC συνέλεξε 6 ώρες παρατήρησης του Ουρανού. Πρόσφατα, αναλύοντας 224 εικόνες, οι επιστήμονες εντόπισαν μία αύξηση της πυκνότητας του τριατομικού υδρογόνου χωρίς να αλλοιώνει τη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Αυτό συμπίπτει με την αύξηση των ιόντων στα πάνω στρώματα της ατμόσφαιρας, η οποία συνδέεται με ένα υπέρυθρο σέλας.
Η έρευνα αυτή αποτελεί την αποκορύφωση 30 ετών μελέτης του Ουρανού, η οποία αποκάλυψε επιτέλους το υπέρυθρο σέλας, ξεκινώντας μία νέα εποχή στην έρευνα του πλανήτη. Τα αποτελέσματά μας θα διευρύνουν τη γνώση μας για το σέλας σε παγωμένους γίγαντες και θα βελτιώσουν την κατανόησή μας για τα πλανητικά μαγνητικά πεδία στο Ηλιακό μας σύστημα και στους εξωπλανήτες.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Nature Astronomy.
Aπό unboxholics.com
