Η εξερεύνηση του ηλιακού μας συστήματος και η συλλογή δεδομένων είτε από διαστημικά σκάφη είτε από παρατηρήσεις με διαστημικά και επίγεια τηλεσκόπια έχουν υποδείξει την ύπαρξη ωκεανών κάτω από την επιφάνεια πλανητών (π.χ Πλούτωνας) είτε κυρίως κάτω από την επιφάνεια δορυφόρων πλανητών. Η ύπαρξη αυτών των ωκεανών δημιουργεί προσδοκίες ότι μπορεί να έχουν αναπτυχθεί εκεί κάποιες μορφές ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο για αυτό και οργανώνονται αποστολές εξερεύνησης αυτών των κόσμων.
Με ανακοίνωση της η NASA αναφέρει ότι ανάμεσα στους περισσότερους από πέντε χιλιάδες εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί στο γαλαξία μας υπάρχουν τουλάχιστον 17 εξωπλανήτες που κάτω από την παγωμένη τους επιφάνεια υπάρχει κάποιος ωκεανός με νερό σε υγρή μορφή το οποίο εκτοξεύεται στην επιφάνεια τους μέσω πιδάκων τύπου γκέιζερ που υπάρχουν και στη Γη.
Η αναζήτηση για ζωή αλλού στο Σύμπαν επικεντρώνεται συνήθως σε εξωπλανήτες που βρίσκονται στην αποκαλούμενη «κατοικήσιμη ζώνη» ενός άστρου, την περιοχή όπου η απόσταση ενός άστρου και των πλανητών που βρίσκονται εκεί είναι τέτοια ώστε οι συνθήκες (θερμοκρασία κ.α.) επιτρέπουν στο νερό να παραμένει σε υγρή μορφή στις επιφάνειές τους παράγοντας που θεωρείται ο πλέον κρίσιμος στην παρουσία της ζωής.
Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες της NASA διαπίστωσε ότι όπως συμβαίνει στο ηλιακό μας σύστημα έτσι και σε άλλα πλανητικά συστήματα είναι πιθανό ένας εξωπλανήτης που βρίσκεται πολύ μακριά από το μητρικό του άστρο και έχει παγωμένη επιφάνεια μπορεί να διαθέτει υπόγειο ωκεανό εάν έχει αρκετή εσωτερική θέρμανση. Οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις με το άστρο τους ή/και κοντινούς πλανήτες ή δορυφόρους μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες υψηλής θερμότητας στο εσωτερικό ενός παγωμένου επιφανειακά πλανήτη και να επιτρέψουν έτσι την παρουσία νερού σε υγρή μορφή με ότι αυτό συνεπάγεται για την πιθανότητα εμφάνισης ζωής σε ένα τέτοιο περιβάλλον.
Στη Γη έχει διαπιστωθεί ότι στα βάθη ωκεανών που δεν φτάνει ποτέ το ηλιακό φως έχουν δημιουργηθεί υδροθερμικές πηγές γύρω από τις οποίες έχουν αναπτυχθεί ολόκληρα οικοσυστήματα και μάλιστα μια από τις θεωρίες για την εμφάνιση της ζωής στη Γη υποδεικνύει αυτές τις πηγές ως τα σημεία που γεννήθηκε η ζωή στον πλανήτη μας.
«Οι αναλύσεις μας προβλέπουν ότι αυτοί οι 17 κόσμοι μπορεί να έχουν επιφάνειες καλυμμένες με πάγο, αλλά λαμβάνουν αρκετή εσωτερική θέρμανση από την αποσύνθεση ραδιενεργών στοιχείων και παλιρροϊκές δυνάμεις από τα άστρα που τους φιλοξενούν για να συντηρούν εσωτερικούς ωκεανούς. Χάρη στην ποσότητα της εσωτερικής θέρμανσης που βιώνουν όλοι οι πλανήτες στη μελέτη μας θα μπορούσαν επίσης να εμφανίσουν κρυοηφαιστειακές εκρήξεις με τη μορφή γεωλογικών δομών που μοιάζουν με θερμοπίδακες» αναφέρει ο Δρ. Λινάι Κουίκ, επιστήμονας του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Η ομάδα εξέτασε τις συνθήκες σε 17 επιβεβαιωμένους εξωπλανήτες που έχουν περίπου το μέγεθος της Γης αλλά είναι λιγότερο πυκνοί κάτι που σημαίνει ότι θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές ποσότητες πάγου και νερού αντί για πιο πυκνούς βράχους. Αν και η ακριβής σύνθεση των πλανητών παραμένει άγνωστη οι αρχικές εκτιμήσεις των επιφανειακών θερμοκρασιών τους από προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι είναι πολύ ψυχρότεροι από τη Γη υποδηλώνοντας ότι οι επιφάνειες τους θα μπορούσαν να καλύπτονται από πάγο αλλά τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι μπορεί να διαθέτουν υπόγειο ωκεανό.
Πηγή: Naftemporiki.gr
