Ένας πλανήτης που υποφέρει από θερμοκρασίες 475 βαθμών Κελσίου κάτω από μια πυκνή όξινη ατμόσφαιρα είναι το τελευταίο μέρος που θα περίμενε κανείς να υπάρχει κάποιου είδους ζωή. Η Αφροδίτη μπορεί κάποτε να ήταν σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία ένας πλανήτης με χαρακτηριστικά κατοικησιμότητας και φιλικότητας στη ζωή παρόμοια αν όχι πανομοιότυπα με αυτά της Γης αλλά κάποια στιγμή μετατράπηκε στον κολασμένο κόσμο που περιγράφεται στην αρχή του κειμένου.
Αν και η Αφροδίτη βρισκόταν για δεκαετίες στο περιθώριο της προσοχής της επιστημονικής κοινότητας τα τελευταία χρόνια υπήρξε στροφή και ξεκίνησε η οργάνωση πολλών αποστολών εξερεύνησης αλλά και πλήθος νέων μελετών για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται και την αποκάλυψη των μυστικών της. Έχουν πέσει μάλιστα στο τραπέζι και διάφορες ιδέες δημιουργίας μόνιμων επανδρωμένων ερευνητικών σταθμών που θα είναι εγκατεστημένοι πάνω από τα πυκνά νέφη της Αφροδίτης.
Νερό στο μύλο του ενδιαφέροντος για την Αφροδίτη ρίχνει η Δρ. Μισέλ Θάλερ, επιστήμονας του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA, η οποία δηλώνει βέβαιη ότι υπάρχει ζωή στην Αφροδίτη. «Βλέπουμε πιθανά σημάδια ζωής στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης. Ποτέ δεν περίμενα την Αφροδίτη αλλά είναι τώρα ένα μέρος όπου βλέπουμε κάτι στην ατμόσφαιρα που μοιάζει πολύ ότι θα μπορούσαν να παραχθούν από βακτήρια» λέει η Θάλερ σε συνέντευξη της στη βρετανική εφημερίδα The Sun.
Τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει μια συζήτηση στην επιστημονική κοινότητα για το εάν τα σύννεφα της Αφροδίτης μπορεί να φιλοξενούν μικροβιακές μορφές ζωής που μπορούν να επιβιώσουν στο τοξικό περιβάλλον που υπάρχει εκεί αποτελούμενο από θείο, μεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα κ.α.
Υπάρχουν επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι η φωτοσύνθεση είναι δυνατή στην επιφάνεια της Αφροδίτης λαμβάνει αρκετή ηλιακή ενέργεια για να διεισδύσει μέσα από τα πυκνά σύννεφα της.
Όμως ο Ντομινίκ Παπινό, αστροβιολόγος στο University College London, πιστεύει ότι οι απόψεις του Dr Thaller δεν μοιάζουν ρεαλιστικές. «Για να πραγματοποιηθούν χημικές αντιδράσεις που σχετίζονται με τη ζωή, είναι απαραίτητο το υγρό νερό. Ως εκ τούτου, για να βρούμε εξωγήινη ζωή, πρέπει να βρούμε νερό σε υγρή μορφή και για να βρούμε απολιθωμένη εξωγήινη ζωή απαιτείται η αναζήτηση ιζηματογενών πετρωμάτων που συνδέονταν με το υγρό νερό στο παρελθόν.
Αυτό καθιστά μη ρεαλιστική τη συζήτηση για παρουσία της ζωής στην Αφροδίτη επειδή η επιφάνειά της είναι πολύ ζεστή αν και μπορεί να είχε υγρό νερό στο παρελθόν της. Ένα πρόβλημα με ένα πιθανό αρχείο απολιθωμάτων στην Αφροδίτη, ωστόσο, είναι η εκτεταμένη ηφαιστειακή δραστηριότητα η οποία φαίνεται να έχει καλύψει το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας τα τελευταία εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια» λέει ο Παπινό. Πάντως η Θάλερ και ο Παπινό συμφωνούν ότι οι πιθανότεροι κόσμοι να φιλοξενούν ζωή στο ηλιακό μας σύστημα είναι τα παγωμένα φεγγάρια του Δία και του Κρόνου που διαθέτουν υπόγειους ωκεανούς.
Naftemporiki.gr
