Ενώ η σημερινή πραγματικότητα εδώ και ενάμιση χρόνο μας έχει φέρει αντιμέτωπους με την Covid-19, κάποιες δεκαετίες πριν η Τανζανία κλήθηκε να αντιμετωπίσει, μια άλλη πιο περίεργη επιδημία, την επιδημία του γέλιου πιο συγκεκριμένα, η οποία, όπως αποδεικνύεται δεν είναι και τόσο ασυνήθιστη.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι το γέλιο δεν είναι μόνο ένας χαρούμενος θόρυβος. Μπορεί να είναι ένα σήμα στενοχώριας, που πυροδοτείται από θυμό ή θλίψη ή είναι συνυφασμένο με μανία, αναφέρει το atlasobscura.com.
Ενώ η σημερινή πραγματικότητα εδώ και ενάμιση χρόνο μας έχει φέρει αντιμέτωπους με την Covid-19, κάποιες δεκαετίες πριν η Τανζανία κλήθηκε να αντιμετωπίσει, μια άλλη πιο περίεργη επιδημία, την επιδημία του γέλιου πιο συγκεκριμένα, η οποία, όπως αποδεικνύεται δεν είναι και τόσο ασυνήθιστη.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι το γέλιο δεν είναι μόνο ένας χαρούμενος θόρυβος. Μπορεί να είναι ένα σήμα στενοχώριας, που πυροδοτείται από θυμό ή θλίψη ή είναι συνυφασμένο με μανία, αναφέρει το atlasobscura.com.
Το πιο διάσημο παράδειγμα επιδημίας γέλιου, λοιπόν, συνέβη στην Τανζανία (τότε Τανγανίκα) το 1962. Ωστόσο, αυτό το είδος ψυχολογικής συμπεριφοράς συμβαίνει σε εβδομαδιαία βάση σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα μεταξύ των πληθυσμών που βιώνουν χρόνιο στρες, ενώ υπάρχουν και άφθονα στοιχεία για τέτοια γεγονότα σε μέρη αστάθειας όπως το Κοσσυφοπέδιο, το Αφγανιστάν και η Νότια Αφρική.
Το ξέσπασμα της επιδημίας του γέλιου στην Τανζανία
Το ξέσπασμα της επιδημίας του γέλιου το 1962, λοιπόν, ξεκίνησε σε ένα παρθεναγωγείο στην Τανζανία και στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε άλλες κοινότητες, με το ανεξέλεγκτο γέλιο να επηρεάζει περίπου 1.000 άτομα, να διαρκεί αρκετούς μήνες και να προκαλεί το προσωρινό κλείσιμο 14 σχολείων.
Οι περισσότερες περιπτώσεις μαζικής ψυχογενούς ασθένειας ξεκινούν με ένα μόνο άτομο -στην περίπτωση αυτή, μια μαθήτρια πιθανότατα έπεσε σε ένα γέλιο που προκλήθηκε από άγχος- ενεργοποιώντας ένα αλυσιδωτό αποτέλεσμα, μέχρι που τα κορίτσια γύρω της, επίσης, κυριεύθηκαν από ένα απελπισμένο γέλιο. Σιγά-σιγά, το γέλιο εξαπλώθηκε πέρα από το σχολείο και την περιοχή που βρισκόταν το παρθεναγωγείο, βάζοντας σε κίνδυνο και άλλους πληθυσμούς.
Τα συμπτώματα της αρρώστιας του γέλιου
Σύμφωνα με το atlasobscura.com, τα συμπτώματα των πασχόντων περιλάμβαναν επαναλαμβανόμενες κρίσεις γέλιου και κλάματος που διήρκησαν από μερικές ώρες έως 16 ημέρες. Αυτές οι κρίσεις συνοδεύονταν από ανησυχία -άσκοπο τρέξιμο, περιστασιακή βία- αλλά δεν υπήρχαν στοιχεία οργανικών αιτιών.
Ο Κρίστιαν Χέμπελμαν από το Πανεπιστήμιο του Τέξας A&M, ο οποίος έχει κάνει έρευνα για το περιστατικό, περιγράφει την επιδημία του γέλιου ως περίπτωση μαζικής ψυχογενούς ή κοινωνιογενούς ασθένειας, μια ασθένεια που έχει την ικανότητα να χτυπήσει σε διάφορα περιβάλλοντα υψηλής πίεσης. Οι παράγοντες άγχους εδώ ανάμεσα στις μαθήτριες μπορεί να περιλαμβάνουν τις άγνωστες προσδοκίες που επιβάλλονται στα βρετανικά σχολεία και τις αβεβαιότητες που δημιουργήθηκαν από την ανεξαρτησία της Τανγκανίκα, που σημειώθηκε μόλις ένα μήνα πριν από το περιστατικό.
Πηγή: in.gr
