Η ταχεία εφαρμογή μέτρων, όπως οι μάσκες, τα lockdown και οι διεθνείς συνοριακοί έλεγχοι, μείωσε «αναμφισβήτητα» τα κρούσματα COVID-19, όπως έδειξε μελέτη που διεξήχθη στη Βρετανία.
Η έκθεση που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη από τη Royal Society εξέτασε τα ευρήματα από έξι ανασκοπήσεις που ανέλυσαν χιλιάδες μελέτες για να αξιολογήσουν την επίδραση των μασκών, της κοινωνικής αποστασιοποίησης, των lockdown, των συνοριακών ελέγχων. Διαπίστωσε ότι καθένα από αυτά τα μέτρα – τα οποία αποκαλούνται «μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις» – ήταν αποτελεσματικά, αν και σε διαφορετικό βαθμό, όταν εξετάστηκαν μεμονωμένα.
Ο Μαρκ Γουόλπορτ, πρόεδρος της ομάδας εμπειρογνωμόνων της έκθεσης και γραμματέα της Royal Society, ανέφερε χαρακτηριστικά «η ύπαρξη πρωτοκόλλων εκ των προτέρων είναι πραγματικά σημαντική». Αυτό που πρέπει να λάβουν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής είναι ότι «οι μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις είναι αποτελεσματικές, αλλά…πρέπει να εφαρμόζονται ως συνδυαστικά και όσο το δυνατόν γρηγορότερα».
Το πιο αποτελεσματικό μέτρο, σύμφωνα με την έκθεση, ήταν οι περιορισμοί στην κίνηση και τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μέσω των lockdown.
Για τις μάσκες, αξιολογήθηκαν 75 μελέτες, από τις οποίες οι 63 διαπίστωσαν θετικά αποτελέσματα. Σε αντίθεση με την έκθεση Cochrane του Ιανουαρίου, η οποία δεν βρήκε πειστικές αποδείξεις ότι οι μάσκες βοηθούσαν στην αναχαίτιση των ιών του αναπνευστικού συστήματος, η συγκεκριμένη έκθεση κατέληξε ότι οι μάσκες είχαν υψηλή αποτελεσματικότητα.
Ο Κρις Ντάι, καθηγητής επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ο οποίος ήταν επικεφαλής της έκθεσης για λογαριασμό της Royal Society όσον αφορά την αποτελεσματικότητα των μασκών, δήλωσε ότι αν είχαν εξετάσει μόνο τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες θα είχαν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα με την έκθεση Cochrane.
Ενα βασικό συμπέρασμα της έρευνας ήταν ότι αυτού του είδους τα μέτρα ήταν πιο αποτελεσματικά όταν εφαρμόζονταν νωρίς. Ο Ντάι δήλωσε ότι ενώ υπάρχει ένα διάστημα 100 ημερών για την ανάπτυξη φαρμάκων, θεραπευτικών ουσιών, εμβολίων και διαγνωστικών κατά τη διάρκεια μας πανδημίας, «θα ήταν θαυμάσιο» αν υπήρχε ένα αντίστοιχο πρωτόκολλο 100 ημερών για μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις.
Σχολιάζοντας την έκθεση, ο Κέβιν Κόνγουει, ομότιμος καθηγητής εφαρμοσμένης στατιστικής στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο, προειδοποίησε ότι ο αντίκτυπος στη μετάδοση του ιού δεν είναι ο μόνος παράγοντας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν αποφασίζεται η χρήση τέτοιων μέτρων. «Η έκθεση επισημαίνει ρητά ότι οι μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις μπορούν να επιφέρουν μεγάλο αριθμό δαπανών και επιβαρύνσεων, όσον αφορά τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Νομίζω ότι αυτό περιορίζει σημαντικά την αποτελεσματικότητά του στη λήψη αποφάσεων σχετικά με το τι πρέπει να γίνει στην επόμενη πανδημία, όποτε αυτή προκύψει», δήλωσε.
