Νέα μελέτη αναφέρει πως πρόκειται για ένα πολύ περίεργο είδος σεισμού, γνωστό ως «slow slip event». Η διαφορά του με τους συνηθισμένους σεισμούς που σπάνε τον φλοιό με τα απότομα τραντάγματά τους, τα slow slips χαρακτηρίζονται από σταδιακές κινήσεις κατά μήκος ενός ρήγματος, με αποτέλεσμα να μην απελευθερώνονται καταστροφικά σεισμικά κύματα οπότε δεν υπάρχει και τράνταγμα, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του National Geographic.
«Θα μπορούσατε να τους πείτε και σεισμούς – φαντάσματα» δηλώνει η επικεφαλής της νέας μελέτης, Patricia Martínez-Garzón του Γερμανικού Ερευνητικού Κέντρου Γεωεπιστημών (GFZ).
Το φαινόμενο είχε ανακαλυφθεί πρώτη φορά στις ΗΠΑστις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και λίγο αργότερα παρατηρήθηκε και στη Νέα Ζηλανδία, σύμφωνα με την Rebecca Bell, λέκτορα στο Imperial College London που μελετά την τεκτονική εξέλιξη.
Λίγο πριν το 2000, οι ειδικοί συμφωνούσαν πως τα ρήγματα μπορούν να εκδηλωθούν με δύο τρόπους: τα ρήγματα να «κολλάνε» για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν εξελιχθούν ξαφνικά σε μεγάλους σεισμούς ή να προχωρούν πολύ αργά.
«Τα slow slip events μας έκαναν να συνειδητοποιήσουμε πως υπάρχει ένα ολόκληρο φάσμα μεταξύ των δύο» εξηγεί η Bell. Τα παράξενα αυτά φαινόμενα απελευθερώνουν την ενέργεια που αντιστοιχεί σε έναν μεγάλο και ξαφνικό σεισμό μέσα σε ένα πολύ μεγάλο βάθος χρόνου, με αποτέλεσμα η ενέργεια αυτή να μην «κουνάει» την επιφάνεια της γης.
Άρα, οι 50 ημέρες του σεισμού στην Τουρκία δεν ήταν τελικά τόσο περίεργο φαινόμενο, αφού σύμφωνα με τη Lucile Bruhat του Ecole Normale Superieure στο Παρίσι, η μεγαλύτερη διάρκεια έχει καταγραφεί στην Αλάσκα και διήρκησε… εννέα χρόνια!
Ένας τέτοιος σεισμός, είναι εύκολο να διαφύγει της προσοχής εάν κάποιος δεν ξέρει τι ακριβώς ψάχνει, καθώς δεν εντοπίζεται με τους κλασικούς σεισμογράφους.
Η Patricia Martínez-Garzón και η ομάδα της, εντόπισαν τον συγκεκριμένο σεισμό στην Τουρκία χάριν γεωτρήσεωνστη Θάλασσα του Μαρμαρά.
