Σύμφωνα με νέα μελέτη, η φονικότερη πανδημία της ιστορίας – η βουβωνική πανώλη του 1347 – ίσως προκλήθηκε από μια ξαφνική κλιματική κρίση. Η έκρηξη ενός ή περισσότερων ηφαιστείων φαίνεται πως σκέπασε τον ήλιο με θειούχες εκπομπές, προκαλώντας απότομη πτώση της θερμοκρασίας και μεγάλες καταστροφές στις σοδειές σε όλη τη Μεσόγειο.
Με την Ιταλία να αντιμετωπίζει έλλειψη τροφίμων και φόβο κοινωνικής αναταραχής, οι πόλεις-κράτη στράφηκαν σε εισαγωγές σιτηρών από τη Μαύρη Θάλασσα. Μαζί με το σιτάρι, όμως, έφτασαν στη Βενετία και τη Γένοβα και ψύλλοι μολυσμένοι με το θανατηφόρο βακτήριο Yersinia pestis.
Στοιχεία από δακτυλίους δέντρων και γεωλογικά δείγματα δείχνουν ότι τα έτη πριν την πανδημία χαρακτηρίστηκαν από ασυνήθιστα ψυχρούς και νεφελώδεις καλοκαιρινούς μήνες. Αυτός ο κλιματικός σοκ φαίνεται πως συνέβαλε καθοριστικά στο ξέσπασμα της μαύρης πανώλης, η οποία τελικά σκότωσε έως και 50 εκατομμύρια ανθρώπους και έμελλε να αλλάξει την ευρωπαϊκή ιστορία για πάντα.
