Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός πλησιάζει στο τέλος της ζωής του και πολλές χώρες ετοιμάζουν το επόμενο βήμα. Η Κίνα διαθέτει ήδη τον Tiangong και η Ινδία σκοπεύει να εκτοξεύσει το δικό της σταθμό στα μέσα της δεκαετίας. Η NASA από την μεριά της θα συνεργαστεί με τον ιδιωτικό τομέα για το Starlab, το Axiom Space Station και το Orbital Reef.
Στο παιχνίδι ρίχνεται και η ευρωπαϊκή Airbus, η οποία σχεδίασε ένα Multi-Purpose Orbital Module (MPOP) το οποίο ονόμασε Airbus LOOP. Ο συγκεκριμένος σταθμός αποτελείται από τρεις ορόφους και μπορεί να φιλοξενήσει ένα πλήρωμα τεσσάρων ατόμων. Το ύψος και η διάμετρος της πλατφόρμας είναι 8 μέτρα, προσφέροντας περίπου 100 κυβικά μέτρα όγκου στο εσωτερικό.
Αυτό που ξεχωρίζει όμως στο Airbus LOOP είναι πως διαθέτει τεχνητή βαρύτητα. Ο πάνω όροφος είναι το μέρος διαβίωσης των αστροναυτών, ο ενδιάμεσος είναι το μέρος που θα διεξάγονται τα επιστημονικά πειράματα και ο κάτω όροφος είναι πρακτικά μία φυγόκεντρος η οποία προσομοιώνει τη βαρύτητα και μπορεί να φιλοξενήσει δύο μέλη του πληρώματος κάθε φορά.
Κάθε όροφος είναι προσβάσιμος μέσω ενός κεντρικού τούνελ, το οποίο περιβάλλεται από μία κατασκευή θερμοκηπίου και μπορεί να φιλοξενήσει πειράματα με φυτά ή να προσφέρει μία σταθερή παροχή λαχανικών, παρόμοια με τα θερμοκήπια του ISS.
Κάθε όροφος μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με τις απαιτήσεις της αποστολής, ενώ προσωρινά μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και 8 αστροναύτες. Στο design που παρουσίασε ως στάνταρ η Airbus, το Habitation Deck διαθέτει μεγάλα παράθυρα και εξοπλισμό εξάσκησης. Το Science Deck διαθέτει αρκετά τερματικά υπολογιστών και μία θύρα πρόσβασης που επιτρέπει στο πλήρωμα να πραγματοποιεί διαστημικούς περιπάτους.
Το Centrifuge του LOOP αποτελείται από δύο βαρίδια και δύο θέσεις πληρώματος. Αυτά τα pods περιέχουν ποδήλατα εξάσκησης, επιτρέποντας ταυτόχρονα σε δύο άτομα να γυμνάζονται με συνθήκες βαρύτητας, κάνοντας την εξάσκησή τους πολύ πιο αποτελεσματική.
Επίσημα νούμερα για τη βαρύτητα που παράγει δεν έγιναν γνωστά, αλλά υπολογισμοί εφαρμογών φυγόκεντρου δίνουν γωνιακή ταχύτητα 3.86 μέτρων το δευτερόλεπτο με 9.2 περιστροφές το λεπτό για να προσομοιωθεί η βαρύτητα του Άρη, η οποία είναι το 38% αυτή της Γης. Μπορεί να ελαττώσει ταχύτητα στα 2.55 μέτρα το δευτερόλεπτο με έξι περιστροφές το λεπτό για να προσομοιωθεί η βαρύτητα της Σελήνης.
Ένα εξαιρετικά χρήσιμο χαρακτηριστικό καθώς όχι μόνο θα μειώνει τις ψυχολογικές επιπτώσεις της έλλειψης βαρύτητας στο διάστημα αλλά θα προετοιμάζει και τα διαστημικά πληρώματα για τις συνθήκες που θα αντιμετωπίσουν όταν φτάσουν στην επιφάνεια. Η Airbus τονίζει πως το LOOP μπορεί να συνδυαστεί με LOOP για να δημιουργήσει ένα μεγαλύτερο διαστημικό σταθμό με πολλαπλά τμήματα.
Πηγή: unboxholics.com
