Eπιστήμονες δημιούργησαν μικροσκοπικά ρομπότ φτιαγμένα από ανθρώπινα κύτταρα τα οποία μπορούν να κινούνται και ίσως μια μέρα να είναι σε θέση να βοηθήσουν στην επούλωση πληγών ή κατεστραμμένων ιστών.
Μια ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου Ταφτς και του Ινστιτούτου Wyss του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ ονόμασαν τα δημιουργήματά τους «ανθρομπότ» (anthrobot). Η έρευνα βασίζεται σε προηγούμενες μελέτες επιστημόνων, οι οποίοι είχαν δημιουργήσει τα πρώτα ζωντανά νανορομπότ ή xenobots, από βλαστικά κύτταρα εμβρύων ενός είδους βατράχου.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα της νέας μελέτης και καθηγητή Βιολογίας στο Ταφτς, Μάικλ Λεβίν, τα ανθρωπορομπότ είναι μεν ζωντανά αλλά δεν αποτελούν ολοκληρωμένους οργανισμούς.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ανθρώπινα κύτταρα από την τραχεία της αναπνευστικής οδού, από ανώνυμους δότες διαφορετικών ηλικιών και φύλων. Εστίασαν σε αυτόν τον τύπο κυττάρων για δύο λόγους: είναι σχετικά εύκολα προσβάσιμα και έχουν ένα χαρακτηριστικό που οι επιστήμονες πίστευαν ότι θα έκανε τα κύτταρα ικανά να κινούνται.
Τα κύτταρα της τραχείας καλύπτονται από τριχοειδείς προεξοχές που ονομάζονται βλεφαρίδες και κυματίζουν. Αυτές οι βλεφαρίδες βοηθούν τα κύτταρα της τραχείας να σπρώχνουν μικροσκοπικά σωματίδια. Οι επιστήμονες πειραματίστηκαν με αυτές τις βλεφαρίδες και κατάφεραν να τις μετατρέψουν σε «εργαλεία» κίνησης.
Διαφορετικά σχήματα και μεγέθη
Τα ανθρομπότ που δημιούργησε η επιστημονική ομάδα δεν ήταν πανομοιότυπα. Ορισμένα ήταν σφαιρικά και πλήρως καλυμμένα με βλεφαρίδες, ενώ άλλα είχαν σχήμα περισσότερο σαν μπάλα ποδοσφαίρου και ήταν ακανόνιστα καλυμμένα με βλεφαρίδες. Κινούνταν επίσης με διαφορετικούς τρόπους: κάποια σε ευθείες γραμμές ενώ άλλα σε στενούς κύκλους. Σύμφωνα με τη μελέτη, επιβίωσαν έως και 60 ημέρες σε εργαστηριακές συνθήκες.
Αν και τα πειράματα που περιγράφονται σε αυτή τη μελέτη βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο, ο στόχος ήταν να διαπιστωθεί αν τα ανθρομπότ θα μπορούσαν να έχουν ιατρικές εφαρμογές. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες εξέτασαν αν τα ανθρομπότ ήταν σε θέση να κινηθούν πάνω σε ανθρώπινους νευρώνες που αναπτύχθηκαν σε εργαστήριο.
Με έκπληξη διαπίστωσαν ότι τα ανθρομπότ ενθάρρυναν την ανάπτυξη στην περιοχή των νευρώνων που είχε γίνει επέμβαση, αν και οι ερευνητές δεν κατανοούν ακόμη τον μηχανισμό επούλωσης.
Χωρίς βιοηθικές ανησυχίες
Σύμφωνα με τον Λεβίν, τα ανθρομπότ δεν αποτελούν μια τεχνολογία που εγείρει θέματα ηθικής ή ασφάλειας. Οπως τόνισε, μάλιστα, είναι αυστηρά περιορισμένα στο εργαστηριακό περιβάλλον και δεν μπορούν να ζήσουν έξω από αυτό.
«Εχουν ένα πολύ περιορισμένο περιβάλλον στο οποίο ζουν, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να βγουν με κάποιο τρόπο έξω ή να ζήσουν εκτός εργαστηρίου. Δεν μπορούν να ζήσουν έξω από αυτό το πολύ συγκεκριμένο περιβάλλον. Εχουν μια φυσική διάρκεια ζωής, οπότε έπειτα από μερικές εβδομάδες, απλά βιοδιασπώνται», σημείωσε ο ειδικός.
