Όλα τα πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ενέργειας έχουν ένα κύκλο ζωής 30 ετών, ο οποίος μπορεί να επεκταθεί με αναβαθμίσεις και βελτιώσεις ακόμα και στα 60 χρόνια. Τι γίνεται όμως όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου και η λειτουργία του πλέον δεν μπορεί να κριθεί ως ασφαλής;
Ένα παράδειγμα είναι το Hinkley Point B, ένα πυρηνικό εργοστάσιο στο Ηνωμένο Βασίλειο το οποίο ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1976 και σταμάτησε να λειτουργεί πέρυσι. Ακόμα και σήμερα λοιπόν τα φώτα βρίσκονται σε λειτουργία αντανακλώντας πάνω στα γυαλιστερά μηχανήματα, ενώ ομάδες εργαζομένων σε μπλε φόρμες απασχολούνται όλο το 24ωρο.
Η κύρια δραστηριότητά τους είναι η αφαίρεση εκατοντάδων εξαρτημάτων από τους πυρήνες των αντιδραστήρων, η αποσυναρμολόγησή τους και η αποστολή των ραδιενεργών υπολειμμάτων στο Sellafield για μεσοπρόθεσμη αποθήκευση. Χρειάζεται εξαιρετική προσοχή και για αυτό το λόγο ένας τεράστιος ατσάλινος γερανός τοποθετήθηκε πάνω από τον αντιδραστήρα.
Το μηχάνημα σηκώνει τα εξαρτήματα τα οποία είναι εξαιρετικά ραδιενεργά και θανάσιμα όταν εκτίθενται. Για αυτό το λόγο έχουμε όλα τα προστατευτικά περιβλήματα γύρω τους και για αυτό χρησιμοποιούμε το μηχάνημα, για να χειριστούμε τα ραδιενεργά καύσιμα με ασφαλή τρόπο.
Όταν τα εξαρτήματα βγουν από τον αντιδραστήρα, τοποθετούνται σε ένα ατσάλινο κλουβί για αποσυναρμολόγηση, όπου το χρησιμοποιημένο ραδιενεργό καύσιμο αφαιρείται από τη θήκη του. Τα πάντα γίνονται με απομακρυσμένο χειρισμό, με τους χειριστές να είναι ασφαλείς στο δωμάτιο ελέγχου, το οποίο διαθέτει ένα παράθυρο πάχους 2 μέτρων, γεμάτο με ένα καφέ υγρό που απορροφά την ακτινοβολία. Τα καύσιμα έπειτα τοποθετούνται σε βαθιές πισίνες για να ψυχθούν, πριν τοποθετηθούν σε κοντέινερς των 45 τόνων για να οδηγηθούν στο Sellafield.
Η όλη διαδικασία θα διαρκέσει τέσσερα χρόνια και θα κοστίσει περίπου £1 δισεκατομμύριο.
Το τέλος της λειτουργίας σίγουρα δεν είναι το τέλος της ζωής του εργοστασίου. Μας εμπιστεύθηκαν για χρόνια τον ασφαλή χειρισμό αυτού του εργοστασίου. Και στη διάρκεια αυτών των χρόνων, συμπεριλαμβάνεται ο χειρισμός των πυρηνικών καυσίμων και αυτό κάνουμε τώρα. Αφαιρούμε το χρησιμοποιημένο καύσιμο και απλά δεν το αντικαθιστούμε με νέο.
Μόλις ολοκληρωθεί η αφαίρεση των ραδιενεργών καυσίμων, το έργο θα συνεχίσει η Nuclear Decommissioning Authority (NDA). Η NDA θα αφαιρέσει όλο τον εξοπλισμό από το εργοστάσιο, θα καθαρίσει τους χώρους και θα τους βάψει για να μειώσει το ρίσκο της ραδιενέργειας.
Οι εργασίες αναμένονται να ολοκληρωθούν το 2039, αλλά τα κτίρια των αντιδραστήρων θα αφεθούν ως έχουν, απλά θα σφραγιστούν για τα καιρικά φαινόμενα για ακόμα 20-40 χρόνια. Αυτή είναι η φάση της “φροντίδας και συντήρησης“, πριν αποσυναρμολογηθούν εντελώς. Η τοποθεσία του εργοστασίου δε θα καθαριστεί εντελώς πριν το 2070.
Ωστόσο τα ραδιενεργά καύσιμα χρειάζονται προσεκτικό χειρισμό για πολλές γενιές ακόμα, καθώς παραμένουν ραδιενεργά για χιλιάδες χρόνια. Συνήθως αποθηκεύονται σε εγκαταστάσεις βαθιά στο υπέδαφος όπου θα παραμείνουν εκεί μόνιμα.
Το μεγάλο μάθημα που πρέπει να πάρουμε από τη δυσκολία στο χειρισμό των πυρηνικών αποβλήτων είναι πως δεν πρέπει να δημιουργήσουμε περισσότερα από αυτά. – Doug Parr, Greenpeace UK
Πηγή: unboxholics.com
