Η προέλευση της ζωής στη Γη αποτελεί ένα από τα αποκαλούμενα «ιερά δισκοπότηρα» της επιστήμης. Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για το πώς εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας. Η επιστημονική κοινότητα είναι χωρισμένη στα δύο με τη μια πλευρά να στηρίζει τη θεωρία ότι η ζωή είναι γήινο προϊόν και υποδεικνύει τα υποθαλάσσια φρεάτια στον πυθμένα των ωκεανών ή κάποιες γούρνες νερού κοντά σε ηφαίστεια ως τόπο δημιουργίας της. Η έτερη και πιο δημοφιλής θεωρία έχει εντελώς αντίθετη συλλογιστική και κάνει λόγο για μεταφορά της ζωής στη Γη, των δομικών της υλικών ακριβέστερα, από διαστημικούς βράχους (μετεωρίτες, αστεροειδείς, κομήτες) που έπεφταν στον πλανήτη μας λίγες εκατοντάδες έτη μετά την γέννηση του πριν από περίπου 4 δισ. έτη. Μια πρόσφατη θεωρία υποδεικνύει τις αστραπές και τους κεραυνούς ως παράγοντες εμφάνισης της ζωής στη Γη.
Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Life» διεθνής ερευνητική ομάδα παρουσιάζει ένα νέο σενάριο για το ποιος είναι υπεύθυνος για την παρουσία της ζωής στον πλανήτη μας και ποιο μηχανισμό χρησιμοποίησε για να το πετύχει. Σύμφωνα με τους ερευνητές «πατέρας» της ζωής είναι ο Ήλιος που χρησιμοποίησε τις ηλιακές εκλάμψεις για να δημιουργηθεί ζωή στη Γη.
Οι επιστήμονες έχουν δώσει τον χαρακτηρισμό «αστρική έκλαμψη» σε ισχυρές εκρήξεις ακτινοβολίας που συμβαίνουν στα άστρα. Οι εκλάμψεις εκτοξεύουν μεγάλες μάζες φορτισμένων σωματιδίων που ταξιδεύουν στο Διάστημα με τεράστιες ταχύτητες φαινόμενο που αποκαλείται «ηλιακή καταιγίδα». Τέτοιες εκλάμψεις συμβαίνουν πολύ συχνά και στον Ήλιο αλλά η ισχύς τους είναι τέτοια ώστε η ακτινοβολία δεν διαπερνά την ατμόσφαιρα της Γης ώστε να γίνει επικίνδυνη για τους ανθρώπους και τη ζωή στον πλανήτη γενικότερα. Όμως τα φορτισμένα σωματίδια που αλληλεπιδρούν με τη γήινη ατμόσφαιρα παράγουν το εντυπωσιακό φαινόμενο του σέλαος ενώ επίσης αν τα σωματίδια πέσουν πάνω σε τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους ή δίκτυα παραγωγής ενέργειας προκαλούν προβλήματα στη λειτουργία τους.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι στο νεογέννητο Ήλιο εκδηλώνονταν συνεχώς ηλιακές εκλάμψεις πολλαπλάσιας ισχύος από τις σημερινές προκαλώντας τρομερές ηλιακές καταιγίδες οι οποίες χτυπούσαν τον επίσης νεογέννητο πλανήτη μας με συχνότητα μια φορά κάθε 3-10 μέρες. Σύμφωνα με τη θεωρία που ανέπτυξε η ερευνητική ομάδα στη τα φορτισμένα σωματίδια που βομβάρδιζαν ανηλεώς την πρώιμη ατμόσφαιρα που είχε σχηματιστεί στη Γη οδήγησε στον σχηματισμό σημαντικών ποσοτήτων αμινοξέων και καρβοξυλικών οξέων που αποτελούν τα δομικά στοιχεία για τις πρωτεΐνες και όλη την οργανική ζωή.
Πρόκειται για μια νέα πρόταση που πέφτει στο τραπέζι του διαλόγου για την ύπαρξη της ζωής και αυξάνει τους πιθανούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να παραχθεί ζωή κάτι που σημαίνει ότι ακόμη και αν αποδειχθεί ότι όσον αφορά τη Γη δεν ήταν οι ηλιακές καταιγίδες αυτές που έσπειραν την ζωή μπορεί να το έχουν κάνει σε άλλους πλανήτες του Σύμπαντος.
Naftemporiki.gr
